bu devirde eğer "kızsanız" imkansız (olağanüstü negatif bir durumunuz olmadığı sürece).
ama böyle erkekler çok. 20'li yaşlardaysanız çevrenizdeki erkeklerin neredeyse yarısının hiç sevgilisi olmamıştır belki de. ama erkekler bunu söylemez pek. hiç sevgilim olmadı kanke yeağ demeyi sevmezler arkadaş ortamında.
Sözlükte saatlerce hatta günlerce eski sevgiliye bela okuyan, nefret kusan bir yazarın hazin sonu imiş. "Hiç sevgilisi olmadan" diyor, kendi gözlüğümü vereyim istersen bir de öyle bak, evet.
sanki bana hâlet-i Âli gibi geliyor bu durum.
bir kadının dudakları değil de bir kitabın malûmât yüklü tozlu sayfalarına âşık olursa insan âlimü'l ulemâ o mudur?
mücerred bir hayat yaşayıp kendini ilme adamak büyük bir fedakârlık değil de nedir?
