Sony'nin ne kadar başarılı olduğuna iyi bir done olan tespittir. Aynı zamanda gelişen teknolojinin yeni nesiller üzerindeki etkileri üzerine düşündürür. Şahsen ben elimin, kolumun, bacağımın kırıldığı, kan ter ve yara bere içinde kaldığım çocukluk oyunlarını ve buna bir çeşni olarak çok kimsenin sahip olamadığı bir şey olan bilgisayarda bir fifa 99 oynamak adına arkadaşımızda cümbür cemaat toplanışlarımızı hatırlıyorum. Bak oyun teknolojisi de o kadar gelişti ama ben hiçbir zaman o fifa 99 kadar haz alamadım hiçbirinden. Şimdilerin yeni yetmelerinin hepsinin elinin altında bir sürü oyun ve onun karşısında geçirecekleri uzun saatler var. Sakatlanmayan çocuk mu olur hiç? Görüp öğrenmeyen, merakından başı belaya girmeyen, en mülayim yapıda da olsa birkaç kez fırlamalık yapmayan..
O genc olmak uzucu bir seydir. Hele ki playstation'in ilk ciktigi zamanlarda, herkesin icine dustugu donemlerde...
Simdilerde saati 10 liradan saatlerce dev ekranlarda oynanabilir.
O zaman baskaydi. O zaman insanin yoksullugunu yarim yamalak cocuk akliyla yuzune vuran bir seydi muhtemelen.
Aslinda en 50.sinif malzemeden yapilma, bok gibi gri rengi olan bir oyun makinesiydi...
Ama sadece belli insanlarin olabilirdi, belli insanlar oynayabilirdi.
Hicbir zaman bir boncuk atan silahlarla savasmak veya esasli bir saklambac olamayacakti, bir uzun essek gibi geyik yaptirmayacakti belki ama yoksullugun ne oldugunu da yasam boyunca unutturmayacak ve belki bir daha oyle bir duygu yasamamak icin en boktan isi bile yaptiracakti insana.
O genc tasak gecilecek biri degildir, buna emin olun.
Su an ulkemizde onun gibi binlerce genc vardir, cocuk vardir.
Emin olun onlar ustune oynanip, trollenecek son insanlardir.
