sene 2000. internet cafe'de çalışıyorum. veletler isim yazdırıyorlar bilgisayar için falan.. saat 15:00 suları. elektrikler gitti. jeneratör falan yok tabi ki. kim kaybetmiş de biz bulalım amk.
her neyse, elektrikler gitti. 7-8 yaşlarında bir velet koptu geldi, heyecan/sinir karışık:
+abi n'oldu ya oyun oynuyodum.
-elektrikler gitti la.
+nasıl gitti ya? oyun oynuyodum ben.
-abim yok işte. elektrikler yok. gelince oynarsınız.
+hiç mi yok?
-azıcık var da onla ben telefonu şarj etçem. lazım.
+ya abi yaa.
-la olm sigigit. eklicem ben sizin sürenizi sonuna. haydeee.
seksenlerden alışkanlık kalmıştır efendim, yağ almaya gidersiniz arkada doludur ama yoktur vermezler. hiç mi yok? ne kadara olur? ya da kimin adamıysak olur? anlamında kullanılmıştır. kent var marlboro varrr.
Türklüğün temel taşıdır. çocukluğumdan beri ilk defa geçen gün kullanıp gücünü gördüm;
+abi bana kutu lazım, var mı?
-yok valla.
+hiç mi yok?
-ya aslında bi tane var da işini görmez sanırım.
...sonuç: işimi gördü.
