konuşmayı henüz öğrenmemiştir malum erkek çocuklarına dayıları, babası, amcaları vs. türlü küfürler öğretip bir de marifetmiş gibi herkesin içinde söyletmeye çalışırlar.
onun amına koyim ben denilesi erkektir. ayrıyeten yoktur. maç izlerken küfür etmiyorsa futboldan anlamıyordur. erkek ortamında küfür etmiyorsa erkek muhabbetinden anlamıyordur. az küfür eden erkek vardır ama hiç küfür etmeyen yoktur. varsa da neyse işte yoktur yani.
lise bitene kadar dahil olduğum grup. üstüne küfür edenlerde ciddi manada andaval gözüyle bakardım. arkadaş bir insan karşısındakini laflı olarak s.kerken ne haz duyar ki?
-senin ananı s.kecem olum.
+sıkıysa s.k lan a.na koyduğum.
bu muhabbet nedir ya? beyninizi s.ktiklerim neyin kafasını yaşıyorsunuz siz? neyse işte öyle. küfür gereksiz bir şey. en iyisi şiddet. patlat iki tane ağzına. dünya kaç bucak görsün.
(bkz: ben) anasının dibinden de çıkan , ortama da giren , askere de gitmiş erkektir efendim. Küfür de bilir en okkalılarından ama türkçenin ağız bozmadan hakaret etmeden de etkili cümleler kurmaya yetecek kadar zengin dil olduğunu bilir. Küfür edenlerin aslında karşısındakine değil ego tatmin etmek için kendi kendine ettiğinin farkındadır ve belki ego tatminine ihtiyacı yoktur.
günlük yaşamında küfretmeyen ama yeri geldiğinde iyi kalaylayabilen ben gibi bir erkektir. dışarıda bir ortamda kavgada dahi kolay kolay ağzımı bozmam, nedeni küfür bilmemem değil tam tersi babamın odun deposu olduğu dönemde(ki ilkokul yıllarım) hambal ve amele tabir edilen insanlardan dünyanın küfrünü öğrenmiş olmam ve bunları okulda kullanamayacak olmamdandır. tabi beyfendi kişiliğimin de etkisi vardır bunda, yakın bir arkadaşım bohem diyor bana...
küfretmeyeceğim ulen zorlamayın adamı, peygamber ahlakı denen birşey var...
