Hic bi yerden nakit alamicak insandir ne bayiler telefon verir ne bankalar kredi verir bu devirde hersey kredi notu olmus durumda anca senetle taksit yapan yerlerden alisveris yapar aylik kac para harciyorsan cikar kredi kartini onla yap ayni hesap limiti asmadiktan sonra.
valla 3 aylığına kartımı kaybettiğim için aksatıp yenisini almadım. nakit çalışıyorken daha fazla maddi olarak değerini bildiğimi ve daha fazla paraya doyduğumu söyleyebilirim. vallahi zenginlikten değil, öğrenciyim. njgdkgh
diğer türlü olmayan paranı harcarken aksine ruhuna bir yük yüklüyorsun gibi. ama bir eşya alırken kendi yaptığın hesapların somut bir karşılığı var cebinde. onu daha somut bir şekilde yaşamak, bir yaklaşıma sahip olmayı sağlıyor.
aldığımız, verdiğimiz her şeyde bir parça enerji kazanıyor ve kaybediyoruz. o enerjinin aktif kalmasını sağlıyor bence kartsız geçinmek. bu süreçten sonra muhtemelen kredi kartı, sadece ekstrem durumlarda kullanılacak bir şey olacak benim açımdan. parayı sevmeyen ve genel olarak soyut bir komunizm öğrencisi olsam da, bir şeyleri satın alırken bir bakış açısıyla aldığımı ve aldığım şeyden etkilendiğimi biliyorum. odama yeni katılan bir objeye olan bakış açım, zamanla benim kendime olan bakış açımla bir ilişki kuruyor. kendime değer veriyorsam, bunlara da değer vermeliyim. özellikle sahip olduklarıma.
yolu da gerçekten tüm somutluğuyla bunu çatır çatır yaşamak. elinde saymak, hesaplamak. bazen yokluğunu avuçlarında görmek.
annesinin kredi kartı borçlarını kapatmak için verdiği amansız mücadeleye şahit olmuştur.
kendisine banka zoruyla verilen kredi kartlarını da hiç kullanmadan iptal ettirir.
