bu devirde insan kendine bile güvenmemeli. aslında enayi gibi teslim olma diyelim biz buna. tedbirli davranmak en iyisi.
buarada kız arkadaşlara lafım saf gibi her erkeğe niye inanıyorsunuz neyine güveniyorsunuz. bırakın yanlız kalın acele etmeyin tamam tanışmayında demiyorum ama. hemen nasıl bu kadar güveniyorsunuz saf gibi iki yalana kanıyorsunuz.
tamam yalan söyleyen şeref yoksunu kandıranda suç ama biraz kendinize gelin aşk diye diye iki güzel lafa da tav olmayın sonra üzerler hep sizi. uyanık olun pirinç sahibi olacaz diye evdeki bulgurdan olmayın.
Bir olaydan dolayı ağzınız yanmıştır, benzer şeylerle karşılaşınca güvenememekte haklısınız.
Birisi daha önce güveninizi boşa çıkarmıştır, tekrar güvenmeye bilirsiniz bu da kabulüm.
Fakat hiç tanımadığı birine karşı, daha önce hiç karşılaşmadığı bir duruma karşı güvensiz olmanın sebebi paranoyadır. Kişi kendinden bilir işi. Hiç öyle güven sarsılması o bu demeyin. En başta kendiniz güvenilmez olduğunuz için güvenmiyorsunuz insanlara, açıkça söyleyin.
Biraz ruh hastalığı gibi. Güvenmek ya da güvenmemenin elle tutulur olaylara ihtiyacı var gibi. O olaylara denk gelene dek herkese sıradan yaklaşmak lazım.
Güvenmek gibi bir zorunluluk yok. Böyle de yaşanır. Şaka şaka kafayı yersiniz. insanın birine güvenip yükünü paylaşması gerekiyor yoksa sözlük yazarı olursunuz.
