insanı depresyona sürükleyen durumdur. Hayatı,kendinizi ,çevrenizi sorgulamanıza yol açar. Acaba bende mi bir hata var nerde hata yapıyorum gibisinden sorular zihninizde döner durur. Hayatın tadını kaçıran izdirap veren sevimsiz bir durumdur.
özellikle yerine göre duygusallaşan tüm insanların en büyük derin kaygılarından biridir bu. genelleme yapıyorum, çünkü kendim de dahil olmak üzere benim gibi olan tüm insanlarda farkettiğim bir durumdur bu. aslında böyle bir durum kişiye özeldir ama hayatında hiç sevilmeyen üzülen insanların farklı farklı özellikleri ve farklı zevkleri oluyor. mesela, gözlüklü ve sürekli ders çalışan öğrenciler sikindirik gençlik dizilerinde hep itilip kakılan, hiç kimse tarafından sevilmeyen öğrenciyken, bu durum gerçek dünyada tam tersi, herkes menfaati için arkadaşı olur bu tiple, takılmaya geldi mi herkes cayar çünkü onun zevkleri ve o zevkler hakkındaki konuşma dili apayrıdır.
okulun belalı tipleri olarak görünen futbol takımı oyuncuları ve takımın zorba kaptanına gelince, okuldaki öğrenciler tarafınca popülaritesi arttırılmış, ve inek öğrencilerin en nefret ettiği ve ayrıca en çok kıskandıkları tiplerdir bunlar. gerçek dünyada aslında bu tiplerden herkes nefret eder. bulunduğu ortama terör estirir ve akıllı, yakışıklı, müzisyen, şu bu ayırt etmeden millete zorbalık yapmaya çalışır. kendisinin bi bok olduğunu sansa da en son biri çıkıp gelir ağzını yüzünü siker bu elemanların, daha sonra dayağı yiyen angut ordusu ortalıktan kaybolur.
çalışkan kızlar ve popüler kızlar için de bu durum farksızdır, en sonunda biri okulun en sevileni olur, diğeri en çok nefret edileni. gerçek dünyaya geldi mi iş, ikisini de kimse sevmez. herkes arkalarından konuşur, çok nadiren ortamlarda görünürler ya da takıldıkları birkaç arkadaşları ile anca kendi ortamlarında muhabbet kurarlar.
yani kısadan hissesi, menfaat sözleşmesi. gerçek dünyada herhangi bir insanın en sevileni olamama kaygısının ana sebebi de menfaatlerdir. para, ödev için not, sigara, alkol, teknoloji, pompa, ıvır zıvır için dostluklar kurulduysa ve siz de dahilseniz, o ortamdan uzaklaşın.
ve de kaygılanmayın, en sonunda kim olursa olsun herhangi bir kimsenin en sevileni olabilirsiniz, birini bulucam diye kendinizi yırtmaktansa, zamanın akışına bırakın yeterli.
çok sevilmemeye alışınca insan herkese aynı mesafede olabiliyor. hayatına girenler veya hayatından çıkanlar önemsiz bir hal alıyor, sıradanlaşıyor. sen de artık herkes gibisin derken şair belki de bu durumu yaşamıştır.
