Kimse durduk yere özlenmiyor bu alemde. Özleyenin ta sülalesini!
istanbul'da boğaz manzaralı evimiz yazın boş kalmazdı. Özleyip özleyip gelirlerdi, sofra kalkmazdı.
Kış geldiğinde de aileden başka gelen olmaz. Şimdi Ayvalıkdayız kurtulduk, çünkü herkes Bodrum istiyor.
Kış gelince insan özlenmiyor bilün nüü! Tamamen mevsimsel.
"Çocuk...
Her vedanın ardında bir bekleyeni vardır kimsenin bilmediği..."
ne zaman bir şehirden ayrılacak olsam bu sözler geliyor aklıma. ardında hiç bir tanıdık bırakmadan bir şehirden ayrılmak insana koyuyor. bu şehirde beni özleyecek kimse yok diye düşünüyorum. sonra belki bir bekleyenim vardır ama ben bilmiyorumdur diye düşünüyorum. yine de her otogarda bir sigara yakıp orayı da anıların arasına atmak en iyisi deyip her şeyi siktir ediyorum.
