şu günlerde farkettiğim durum. 3 gün önce telefonum bozuldu ve servise gitti inanın o whatsapp denen illete giremiyorum diy e ne arayanım var ne soranım.Hiç olmadı son görülmeme falan bakın lan,diyin aga bu çocuk nerde napıyo öldü mü kaldı mı..
"Çocuk...
Her vedanın ardında bir bekleyeni vardır kimsenin bilmediği..."
ne zaman bir şehirden ayrılacak olsam bu sözler geliyor aklıma. ardında hiç bir tanıdık bırakmadan bir şehirden ayrılmak insana koyuyor. bu şehirde beni özleyecek kimse yok diye düşünüyorum. sonra belki bir bekleyenim vardır ama ben bilmiyorumdur diye düşünüyorum. yine de her otogarda bir sigara yakıp orayı da anıların arasına atmak en iyisi deyip her şeyi siktir ediyorum.