şimdilerde herkes kendini düşünüyor insanın içine dert olacak bir şey değil yani olmamalı çünkü arada 'ya ölsem hakikaten kimsenin haber olmayacak' hüznü çöreklense de insanın üzerine kişi kendinj yalnız bırakmazsa yalnızlık da çekmez aslında.
Gec anlamissin arkadasim akrabalar ya suan ki menfaatleri ya gelecekteki menfaatlari yada il ne der aramassam ayip olur herkes aramistir diye felan arar sorar ha gercekten insan olanda 1 sülaleden 1 iki kişi cikar onuda diger akrabalar kullanır zaten ben cokta şe etmiyorum.
Telefonu uzun ömürlü kullabilmenizi sağlayandır. Ne birinin yolladığı foto, mesaj arama vardır ne de bir sosyal medya uygulaması kafa rahat valla. Tek Kötü yanı sikiş şansınızın olmaması.
Anne tarafı 8, baba tarafı 7 kardeş. Kuzen sayısı yaklaşık 50. Şimdiye dek hep güçlü aile bağlarımız olduğuna inanır ve elimden geldiğince akrabaları arayıp sohbet eder ve hal hatır sorardım. Lakin 2 hafta önce koronaya yakalandım, ancak birkaç kişi haricinde kimse aramadı.
Yahu ölümcül bi virüs kapmışız, insanlar ne hallere düşüyor.. şu işe bakar misin hiçbir akraba tarafından aranmıyoruz..
Bu saatten sonra akrabalık benim için bitmiştir. iyi ki kapmışım virüsü. Anlamış olduk bazi seyleri..
kafanın rahat olması durumudur. bir ara böyle saçma bir kompleks yapmıştım; "lan herkes bıdı bıdı telefonla konuşuyor, benimse arayanım bile yok." ama sonra işim gereği sürekli konuşmak durumunda kalınca nefret ettim ve kabul ettim ki telefon acil durumlar haricinde, müzik dinlemek için var.
aşağı yukarı bir aylık bir zaman zarfı boyunca kapalı olan telefonumu bugün açtığımda karşılaştığım durum. gelen tek mesaj ttnet'ten. arayan soran da yok. 3 sene önce olsa umrumda olmazdı. şimdi düşündürüyor. bundan sonra arayan da bulamaz zaten.
