tamamen insanın çaresiz hissetme ihtiyacını giderme dürtüsüdür. insan bazen çaresiz olmak ister, mozoşist bir durum olsada ben de çok olur. çaresiz kalmak gerekir ki çarelerini hatırlayıp değerini bilesin. onu bir daha görmedikten sonra insan neden aşık olsun ki?
aşkların en güzelidir. kafandaki hep o mükemmel anda yaşar. hiç bir zaman insani kusurlardan etkilenmez. yaşlanmaz, eskimez. kısacası fani bir aşk gibi değilde sanki baki bir aşk gibidir.
