Kimsenin önceliği olmadığımı hatırladığım ve tekrar tekrar idrak etmek zorunda kaldığım zamanlarda yaşadığım bir his. Herkesin benden önce gelen bir ailesi, yakını, sevdiği birilerinin var ve bu kırıcı. ister istemez.
intihara sürükleyecek histir. Şuan matematik bölümü okuyorum. 2011'den beridir ygs'ye ve lys'ye giriyorum ama bir türlü hedefime ulaşamadım. Bu bölümü zar zor okumaya çalıştım ama zor. Bu sene de çuvallayacağım. Bunalımdayım, psikolojik baskı var üzerimde, yaşım ilerledi. Herşeyi unutup seneye mi girsem yoksa bosa hayal kuruyorum diyip intihar mı etsem.
Benim suan hissetigim durum gibi
.Yokum ben sanki varligim da yoklugumda ayni gibi.Ha varim ha yokum.gibi.Beden var ruh yok gibi.Sakinim ama cok sakin.Sessizimde.hiclik bu gibi.
