Söyledikleriyle, yazdıklarıyla onu tanıyıp, yaşadığın her olayda onu düşünmek, onu yaşarcası hissetmekten doğan tatlı, bir okadar da buruk bir duygudur.
zor oluyor çok zor hemde.
adı söylendiğinde gebermek istiyorsun gözlerin doluyor.
koca ömürde sadece 7 gün görebildiğin insanı nasıl bu kadar özlersin anlamıyorsun.
arayamıyorsun çünkü biliyorsun ki o seni sevmiyor.
biliyorsun ki yüzünü bile görmek istemedi.
biliyorsun ki bi saniye bile seni aklına getirmiyor.
ama umut işte, özlüyorsun belki birgün tekrar beşiktaş iskelesinde buluşuruz diye.
olmasını istediğin kişiyi hayal edersin. beklersin, her karşına çıkan o zannedersin. ama gelmez. çünkü hiç var olmamamıştır. her gece onun hayaliyle uyursun. onun hayaliyle uyanırsın.
senin onu deliler ve onun haketmeyeceği kadar sevmen ama onun senin sevgini görmezden gelişidir. asla mutlu olamayacağı biriyleyken seni takmıyorken bile onun için üzülmektir. o çoktan gitmiştir dönmemek üzere ama sevgi işte bitmiyor ki söküp atılmıyor ki unutulmuyor ki. hemde hiç.
acıdır. her gün bir umut beklersin gelir diye fakat özlenen gelmez. alışmaya çalışırsın gelmeyecek olmasına ama buda olmaz yapamamışsındır onsuz yaşamayı becerememişsindir. kalbin dile gelcektir neredeyse vazgeç gelmeyecek o diyecek sense vuslat umuduyla özlersin belkide tek seçeneğindir bu.
