hergün aynı şeyleri yapan, aynı şeyleri yaşayan insandır. öbür türlü muhakkak bir yerden bir dert çıkar.
e bu kadar monotonluk da bir dert olduğuna göre, gerçi adam belki mutlu halinden belki monotonluğu seviyor. var mıdır ki öylesi?
bilemedim, çıkamadım işin içinden.
halbuki bize her zaman birşey öğrettiler abilerimiz dedilerki; ''ufak şeylerle mutlu olabilen insanlar ufak bir darbede yıkılır ''diye sanırım ondan güçlüyüz..
herkesin bir derdi var içinde tuttuğu yada anlattığı. bazılarımız bilinsin istemeyiz dertlerimiz olduğunu, acıyan gözlerle bakılmasını bazılarımız ise anlatmak ister derdini derman bulma umuduyla. dert gerek bize dert aşka ulaşmak için daha fazla dert. ancak o zaman ulaşırız hak olan aşka.
zannımca bunun farkında değildir. büyük dertleri oluğunu sanıp tüm detayları ile ballandıra ballandıra anlatanlara bi bakın. şeyini görmüş kedi misali, uffacık şeyleri dert edinirler vesselam...
başını yastığa koyar koymaz uyuyan tipler. ne düşünecek bir derdi var. hadi derdin yok sevgilinde mi yok? neyse ki benim için pek önemi olmayan insan tiplerinden birisi.
