Herkese dayılanırlar. Hiç dayak yememiş insanı nerede görürsem tanırım. Dayak yemiş insan daha temkinli davranirken bunlar hurraa gelişi güzel davranır. Bir gün güzel bir dayak yediklerinde akılları başına gelecektir.
babadan dayak yemek bi yana kavga etmeden büyüyen insan şımarık olur. ne de olsa el yumruğubu yemeyen kendi yumruğunu balyoz sanar. yani babadan yenilen dayak nihayetinde kapanır gider(bazı durumlar hariç).
dayak yiyen de yemeyen de terbiyesiz, şımarık ve kibirli olabiliyor. bunu sağlayan veya sağlamayan dayak değil, çevrenizdir. dolayısı ile insanların tavrıdır. belli yaştan sonra ise kişinin kendini geliştirmesi gerekir zaten. olayı dayağa bağlamak trajikomik açıkçası.
derdini şiddetle çözmemeyi öğrenmiştir. bu yüzden çocuğuyla, eşiyle...sorunlarını konuşarak halletmeye çalışır. dayakla büyümüş insanlar ya pısırık, özgüvensiz oluyorlar ya da psikopat. çünkü şiddet nesilden nesile aktarılan bir şey.
Dayak yemiş olanlar daha bir arsız oluyordur. Şımarıklık, her istediği yapılan , her ağladığında pohpohlanan vs çocuklara aittir. Sen sevgi ve şevkat ile büyüt sorumluluklarını öğret , gerekirse kız ve yasakla ama aşağılama, bir de geninde varsa tadından yenmez.
