kaynanam en guzel ornektir. kadin kendi ceyizligindeki plastik surahiyi bile sakliyor. aynen ayda yilda bir banyo oluyor. öldüğü zaman onu yikayacak insana yazik.
yaratıcı sanatsal ruha sahip insanlar genelde eski eşyalarını atmaz. sakla zamanı
gelir zamanı mantığından yola çıkarak illaki bir yerde lazım olur diyerek eski eşyayı saklarlar.
Lise mezuniyet kiyafeti, bebeklik sapkasi, ilkokul 1. Sinif defteri, universiteden kalma bos votka sisesi, eski isyeri personel kiyafeti vb. Esyalarla icinde bulundugum insan grubudur.
garip insanların oluşturduğu insan grubu. bu insanlar kullandıkları veya kullanmadıkları işine yarasın veya yaramasın hiç bir eşyayı atmaya kıyamazlar. çekmecelerini bi açarlar ta 10 yıl öncesinde atmaya kıyamadığı bir silgisi çıkar.
dolabı bi açarlar en son 20 yıl önce giydiği ve illa bir gün giyerim diye sakladığı bir gömleğini görürler ve anılarını yad ederler. bunun ileri aşamaları çatı aralarına bodrumlara kullanmadığı ama atmaya da kıyamadığı eşyaları depolamaktır. bu iş bence psikolojik bir sorundur. çocuğunu bodruma gönderip de bir daha bulamayan insanlar vardır. o ufacık çocuk o eşyalar arasında kaybolup gitmiştir.
bu işi iyice çığırından çıkaranlar ise artık bir çöp evde yaşamaktadırlar.
