insanı kimsesiz hissettiren bi durumdur. hadi türkiye'de bi şehirde olsanız problem olmaz. bi çay ocağı bulursun sinersin bi köşeye, söylersin bi çay ısınırsın ortama. ama yurt dışına gittin mi işler değişir aga. hele yanında kimse de yoksa tek gitmişsen bir de ilk gidişinse iyice koyar. gündüzün akşama döndüğü vakit içine bi yumruk oturur kimseye diyemezsin. yetim çocuklar gibi.
memur olarak gittiğim kiliste bir hafta boyunca hissettiğim duygudur. ancak yeni iş arkadaşlarımla takılarak atlatmıştım.yinede kötüdür.allah kimseyi yalnız bırakmasın.
kesinlikle hic bilinmeyen bir ulkede yalniz olmaktan daha iyi bir durumdur. hele o ulkede ingilizce ya da fransizca konusan birini bulamadiysan yandin.
güzeldir. hiç bilmediğin sokaklarda iyi ama ucuz bir lokanta ararsın. bilmediğin bir parka oturur bir sigara yakarsın, şaşkın şaşkın bakarsın insanlara.
acıkana ve yorulana kadar kendini özgür hissettiren durumdur . bir de insanlar yabaniyse yandın . keşke evimde olsaydım diye kafayı taştan taşa vurdurturlar .
hiç tatmadığınız duyguya kapılmışken yanınızda kimsenin olmaması durumudur bir bakıma. aşıksındır. dünyadaki milyonlarca insandan hiç biri yanında değildir. işte budur. hiç bilmediğin bir şehirde yalnız olmak.
13 yaşında lise kazanmakla insan hayatına bulaşan ve ömür boyu sürecek olan bir talihsizliktir. Hiç tanıdığınız kalmaz ve hiç bir yere ait olamazsınız.
