hiç aşık olmamak mı hiç aşık olamamak mı?
hiç aşık olmamak belki bünyenin kendini kasması sonucu oluşan bir durum olabilir ama olamamak farklı tabi.
her iki durumda -iyi veya kötü tartışılır- hayatın tadlarından birinden mahrum kalmaktır.
salın efendim mahrum bırakmayın kendinizi.
kırmızı olmadan kırmızıyı nasıl anlatırsın sorusunu akla getiren cümle. kime göre belirlenmiştir aşk. kimlerin anlattıgı hisler, hareketlerle aşkın tanımı yapılmıştır. hala cevapsız olan aşk ve sevgı nedır sorusu cevap bulamazken ben hiç aşık olmadım demek gereksızdır. belkı aşk yemekte aklına sigaranın gelmesı gıbı bır seydır. bana göre aşıksın. aşksız yaşayamazsın.
çocuk halinle atılmışsındır yaşama... ve aşık olmana bile müsade etmemişlerdir be sözlük... günden güne kalbinin taş kesildiğine inanmaya başlamışsındır... büyüdükçe sevgililerin olur ,gezmeler tozmalar başlar, yalandan sevişmelerle devam eder. gerçeğin bu mu olduğunu düşünürsün.ama değildir, gözüne baktığında anlarsın ki bu da değildir. anlarsın ki hiç aşık olmamışsındır.
aşık olunarak başlanan ve her anı dolu dolu yaşanan bis ilişkinin sonunda hüsrana uğrayan bünyenin bir fırsatım daha olsaydı ile başlayan cümlesinin sonu olabilecek hiç aışk olmamamak isterdim cümlesinin bir kısmı.
karışık oldu bıraz ama ıdare edın.
aşık olunduğunda anlaşılan durumdur. daha evvel kimseye bu şekilde hissetmediğinizi anladığınız an beyninizde belirginleşir bu düşünce. belki doğrudur belki de yanılsamadır. bunu da zaman gösterir.
nasıl olur ki hiç aşık olmamak? duyguları aldırmak diye bir şey varsa belki.. ama bak sol yanına, deli gibi çırpınan bi kalbin var ve elbet birinin çekimine kapılıp gidecek. ne bileyim, ya da bana oluyor sık sık, o yüzden herkesi kendim gibi sanıyorum. *
kıskanılası insan tipidir. aşık olup aşkından abuk subuk durumlara düşse daha mı iyidir? yaşına başına bakmadan sürekli bunalım takılmaktan, özleyip hüngür hüngür ağlamaktaj, detone detone bağıra çağıra şarkı söylemekten yeğdir.
yazık bir durum olsa da, aslında sevindiricidir. kıskançlığı bilmemek, mideye giren krampları hiç tatmamak, ayrılık fiyaskosundan nasibini almamak. bir kez aşık olduktan sonra asla desteklenemeyecek olan kavram. kıskandım şerefsizim.
yalan söylemek veyahut birine yazılıyorsa eski aşkları saklamaktır.
insan aşık olmadan yaşar mı hiç yahu?
ya da bunla aşık olmuşta nasıl olduğunu bilmediği için kavrayamamıştır.
ancak Normal bir karakter yapisina sahip insana mahsus bir ozelliktir. Neye, kime asik olunacaktir ? Insanlarin daha dun gece tanistiklari insanlara bugun sokak ortasinda yavsadiklari, askim dedikleri gunumuzde asik olmanin ne gibi bir ozelligi kalmistir ? kendisinden once 50 tane zevata askim diyen birine de asik olmak icin midenin baya bir genis olmasi gerekiyor dogrusu.
eğer aşık olmamasının kaybetme ya da mutsuz olma korkusuysa Alfred tennyson ın " sevip de kaybetmiş olmak, hiç sevmemekten iyidir." lafını duymamış insan olabilir.
bu da sözün orijinal hali: "It's better to have loved and lost, than to have never loved at all."
