hiç arkadaşı olmayan insan

Kendine yeten, sessizlik ve tenhalığı seven kişidir. Güveni kırılmıştır.

sözlükte bu zavallılardan çok var.

sorunlu insandır. küskün veya kırgın insan da olabilir.
ama hiç arkadaşın olmaması anormal durumdur.

insanların sahte de olsa arkadaşları olabilir. Dostları olmayan ise çoktur. Bunu da dibi gördüğü zaman anlar. Hiç arkadaşım yok diyen de bir kedi veya köpek alsın. Onlar insana yalnızlığını unutturur.

rte dir.

mesela ünivesiteden hic arkadasini görmedik. duyan?

Son 2 yildir benimdir.

Kedin de mi yok.

kitapları, şarkıları, dizileri, filmleri vardır. huzurludur.

yalnızdır. iletişim eksikliği yaşar.

Belki de gecenin bu saatinde sözlükte vakit geçiriyor olabilir.
Odasında yalnızdır, kafasına düşünceler vardır.

1 tane var o da yok gibi zaten. artık mitoz bölünmek istiyorum kendi kendime yetebilmek istiyorum.

Benim bu kız arkadaş de edinemiyorum ortamım olmadığı için.

görsel

dahi anlamında olduğu için ayrı takılmayı seviyor olabilir.

Başka insanların acıyarak baktığı insandır ama ben kendime acıyarak bakmıyorum.

Dostum diyebileceğim, içimi döküp her şekilde yanımda olacak hiçkimse yok.

Çok kötü bir durum çünkü insanın ailesinden sonra en yakınları arkadaşlarıdır. çok kişi olmasına da gerek yok 1 tane en yakını olsun o bile yeter. benim öyle bir çok arkadaşım var ama bir tanesi sadece en yakınım olur.

armut piş ağzıma düş felsefesiyle hareket eden bir insan olabilir. arkadaş olacaksa onlar gelsin ben gidipte tanışıp arkadaş olmam gibi bir düşünceye sahip olabilir. yani üniversiteye gidip te arkadaşı yoksa sorun bence kendisindedir. üniversite gibi çok kolay arkadaşlık kurulabilecek bir ortamda da yapamıyorsa mutlaka bir problemi vardır. asosyaldir. acilen tedavi olması gerekir.

Bazen kimse anlamıyor ama siz siz olmaktan vazgeçmeyin en mükemmel değerler yerin en dibinden çıkar bırakın onlar en iğrenç ilişkileri yaşasınlar sosyallik başlığı altında.

Benim yakın arkadaş olarak gördüğüm hiç kimse olmadı şu ana dek, ne erkek olarak ne de karşı cins olarak. Zaten karşı cins olarak herhangi bir arkadaşım hiç olmadı ne lisede ne üniversitede ne de sonrasında fakat erkeklerden olmuştu, üniversite zamanlarında okulda irtibat kurduğum ve telefonumda numarası kayıtlı olan birkaç kişi mevcut o anlamda hiç arkadaşım olmadı diyemem. Fakat bence yakın arkadaşlık ya da hakiki arkadaşlık kavramı başka bir şey, pek öyle belirli süre sonra iletişimsizliğe dönüşen ve devamlılığı ortama ve koşullara bağlı olan bir olgu değil, yani birini yakın arkadaş olarak görebilmek için en genel anlamda o kişi hayatımızda kalıcı olmalı diye düşünüyorum. yani bir zaman için irtibat kurduğumuz ve vakit geçirdiğimiz kişilere arkadaş olarak bakabiliriz fakat bu okul veya iş arkadaşı olarak kalır öteye geçmez, birini gerçek anlamda yakın arkadaş veya dost olarak görebilmemiz için o insanın hayatımızda değerli bir etkisi olması, bize önemli şeyler katması, hatrı sayılır bir yeri olması gerekir. O kişide kendimizden bir şeyler bulabilmemiz gerekir, yani herkes gibi olmamalıdır. Bahsettiğim bu anlamda benim yakın veya gerçek bir arkadaşım hiç olmadı hayatım boyunca, ne lisede ne üniversitede ne de sonrasında.

Aslında 2021 senesinin başlarında bitirdiğim ve beni oldukça etkileyen bir kitap kendimle ilgili bu durumu fark etmeme ve geçmiş yaşantımı irdelememe sebep olmuştu. Kitapta geçen o kısımlardan birini paylaşmak istiyorum:

görsel

' öyle ya, demin sözünü ettiğim Mary Ann Wilson benim ilk arkadaşım kadar asil ruhlu değildi. O ancak eğlendirici öyküler anlatmasını, ilginç, bazen de açık saçık dedikodular etmesini biliyordu. Oysa Helen, kendisiyle konuşmak mutluluğuna eren kimselere çok daha soylu duygular, fikirler aşılayabilecek olan bir insandı. '

Jane Eyre, 111. Sayfa

Bu yazı bana arkadaşlıkla alakalı önemli düşünceler hissettirmişti kitabı okurken, gerçek arkadaşlığın nasıl bir şey olduğunu düşünmeye ve sorgulamaya başlamıştım, geçmişi düşünürken tam da bu noktada benim bakış açıma çok benzediğini fark ettim o tespitin, gerçek arkadaşlık/yakın arkadaşlık kavramıyla ilgili düşüncelerime dair oldukça benzer yönler içermesinin yanı sıra fikirlerime çok yakın ve muvazi bir bakış açısını yansıttığını düşünüyorum. Evet ne erkek olarak ne de karşı cins olarak Helen karakteri gibi bir arkadaşım olmamıştı benim hiç hayatım boyunca, aslında bunun ne kadar büyük bir eksiklik olduğunu hissettim, olsaydı o kişiyi gerçek arkadaş olarak görebilirdim ve hiç yakın arkadaşım olmadı diyemezdim. bu yüzden son derece değerli görüyorum bu alıntıyı ve bu şekilde burada paylaşmak istedim.
Kitaptaki o yazıyı her okuduğumda gerçek arkadaşlık kavramını anımsayacağım gibi fikirlerimi bakış açımı muhafaza ederek yaşamımda uygulayabileceğim ve bana kötü etkisi olabileceğini sezinlediğim arkadaşlıklardan kaçınabileceğim bu sayede, bu anlamda kişiliğime de önemli bir katkısı olacaktır kitaptaki o kısmı zaman zaman tekrar okumanın. Aslında fark ettim de arkadaş olmak için illa ki insana gerek yok belki de en iyi arkadaşım veya tek gerçek arkadaşım kitaplardır, tümü olmasa da en azından bazıları için böyle bir fikir yürütebilirim çünkü oldukça büyük faydalarını görüyorum gerçekten bazı kitaplardaki sözlerin, bunun da aslında insanın bakış açısını yükseltmeye ve kendini daha iyi keşfedebilmesine dair önemli katkılar sağladığını düşünüyorum.

Giderek yaşlanan insan.

Çocukken arkadaşlık kurmak kolay.

benim bu. önemli tabii olmasi da lazim ama ne yalan söyleyeyim insan icinde yarim saatten sonrasi da sarmiyor artik.

Benim izin tatil zamanları canım sıkılıyor. Arkadaşı bırakın da seks yapacak kimse yok o uzüyor.

1-2 tane candan olsun yeter fazlası zarar.

Hayatıma giren insanlardan bir süre sonra sıkılacağımı bilmek, yeni insanlarla tanışıp eninde sonunda onların da kalbini kırmaktansa hayatımı yalnız geçirmemin daha iyi olacağına karar kıldı.