Ağır depresyonun bir sonucudur . insanı hayattan soğutur . Ne sinemaya gidecek bir arkadaş ne arayıp soran bir dostunuz yoktur .
Eğer bu durum uzun sürerse psikolojiyi bozar .
Arkadaşlarına güvensiz biri olduğunu hissettirdiğinde, arkadaşlarının düşüncelerini hiçe sayıp kendi düşüncesini ön plana attığında, arkadaşlarıyla hiçbir eğlenceli faaliyette bulunmadığında, arkadaşlarını sevmeyip onların arkasından konuştuğunda, arkadaşlarına kötü şakalar yapıp onları kendinden bezdirğinde yaşanabilecek durumdur.
insan orospusu olmayanlarin yasadigi durumdur. sadece gercek arkadaslari vardir onun. Bos insanlara hayatinda yer vermez. Ama bazen yalnizlik psikolojisi insani tarumar edebilir.
Arkandan kuyunu kazan arkadaştan iyidir ama üzdürür sanki çok arkadaşa sahip olmak güzelmiş diye düşündürür. Aslında en iyisi az ve her zaman yanında olacak dostlardır.
kendini yalnız hissetmektir. kendinizi sorgulamanıza sebep olur bu durum. "acaba ben yanlış bir şey mi yaptım, ben de bir eksiklik mi var ?" gibi sorularla beyninizi yersiniz ve en sonunda bu sorulara cevap bulamadığınız için işin kolayına kaçar ve kendi kabuğunuza çekilirsiniz. olay budur.
hayatımın bazı dönemlerinde yaşadığım olay.
işin tuhafı hepsini arayıp soran bendim kendileri kestiler benle ilişiği. bir şekilde arkadaş edinmede hiç bi zaman başarılı olamadım.
