'annemin bana atacak bir terliği bile yoktu.' diyen, iç burkan çocuktur. anne kavramıyla fotograftan tanışan bir çocuk da olabilir. yoksa mümkün mü yememesi.
terlikle çocuk arasında oluşan o psikolojik bağdan yoksun kalmış çocuktur. hala nerede bir terlik görsem anne sıcaklığı ile yoğrulmuş o dayanılmaz anne hışmı gelir aklıma...
(bkz: terlik görünce tüylerin diken diken olması)