artık darbelere, ihanetlere, yalnızlığa üzül(e)memek gibi zaman zaman işe yarayan
sevilmeye, küçük mutluluk zamanlarına, hatta bahar havasına bile sevin(e)memek gibi de anı kaçırtan tuhaf haletiruhiye.
hissedememekten zevk alma durumuyla devam eden histir. ondan başkasını hissedememeye başlarsın denersin olmaz. sonra denemekten vazgeçersin. o nu hissetmiyorsam hissetmeyeyim dersin. sonrası malum duygulardan arınmış risksiz, kolay ama yavan bir hayat.
Bilimsel olarak söylemek gerekirse uzayda savrulurcasına boşlukta kalmaktır. Bencesini söylersem eğer artık en kötüsü olan acıyı bile hissetmeme durumudur. Tarlası yanmış köylü gibi bön bön bakınırsınız etrafınıza. Herkes sizi yaşıyor sanır halbuki yok öyle bir şey. Ölmek başka yaşayamamak bambaşka. Sonuç olarak hissedemeyince yaşayamazsınız zaten. Hissedebiliyorsanız ne âlâ.
yaşanılanlar ağır yara verdiğinde bir sonraki yaşadıklarının acısı daha da azalır. en son öyle bir hale gelirsin ki karşındaki olaylar boş hayat boş her şey koca bir yalan. o zaman karşındaki sana duygusuz diyebilir vicdansız diyebilir ona bile cevap verecek halde olmazsın. olması gerekiyormuş dersin susarsın zaten anlayan anlar. hissetmemezlik böyle bir şeydir.
