Öyle bir duygu ki, ölüyosun onun için o da senin için ama yavaş yavaş da ölüyorsun. Canını her yaktığında her kötü söz söylediğinde bir öncekine göre alınmamayı daha az üzülmeyi öğreniyorsun sonra hissizleşiveriiyorsun. Kırmaktan kırılmaktan çekinmiyorsun acı daha az duyuyorsun sonra ne oluyor biliyor musunuz iki yabancı birbirine her lafı söyleyebilen düşman gibi davranan saygısız iki insan. Ee noldu paragrafın başında birbiri için ölüyorlardı. Hayat garip çok fazla olmaz demeyin farketmeden olmuştur bile.
