görseldeki sporcu shigeki tanaka.
bir japon atlet.
maraton koşucusu...
1945 yılında hiroshima'ya atılan atom bombasından sağ çıkan şanslı kişilerden.
kendisi sağ çıkmış çıkmasında da pek çok yakınını da kaybetmiş.
ve amerikalılardan intikam almak için yemin etmiş.
çalışmış ve 1951 yılındaki boston maratonuna katılmış.
attığı her adımda hiroşima'da katledilen bir japon, koştuğu her metrede aklında kaybettiği sevdikleri.
ve tanaka amerikalıların şaşkın bakışları arasında boston maratonunu kazanarak kendi çapında hiroşima ve nagazaki'nin intikamını almış...
bugün yüz milyonu aşkın japon hala o günlerin bilincinde, hatıralar taptaze.
işte o yüzden japonya bugün abd'den en fazla alacaklı olan ülke.(nüfusa oranla)
Tarihin en büyük suçlarından.1990'ların sonlarına kadar insanların genetiğini etkiledi.Zamanla radyoaktivite'nin yol açtığı kanserler de dahil ölü sayısı 200 binin üstüne çıktı.Atılmadan önce little boy:
abd'nin 64 yıl önce bugün yerel saatle 08:15'de atom bombası attığı ve ilk anda 70bin insanı katlettiği şehir.
devam eden radyasyon etkisiyle ölü sayısı 140binlere ulaşmıştır. bununla da kalmamış, radyasyon etkisi nesiller boyu devam ederek yakın zamanlara kadar sakat bebek doğumlarına sebebiyet vermiştir.
ve yakın zamanda yapılan bir araştırmaya göre abd halkının %61'i bu saldırıyı hala haklı görmektedir.
(bkz: insanlık ayıbı) diyeceğim ama çok hafif kalacak. unutmamalı ve unutturulmamalıdır.
Kapıları çalan benim
Kapıları birer birer.
Gözünüze görünemem
Göze görünmez ölüler.
Hiroşima da öleli
Oluyor bir on yıl kadar.
Yedi yaşında bir kızım,
Büyümez ölü çocuklar.
Saçlarım tutuştu önce,
Gözlerim yandı kavruldu.
Bir avuç kül oluverdim,
Külüm havaya savruldu.
Benim sizden kendim için
Hiçbir şey istediğim yok.
Şeker bile yiyemez ki
Kâğıt gibi yanan çocuk.
Çalıyorum kapınızı,
Teyze, amca, bir imza ver.
Çocuklar öldürülmesin
Şeker de yiyebilsinler.
Nazım Hikmet Ran
1956
hiroşimada kavrulan insanların arasında duman olmuş çocuklar için yazılmış bir nazım şiiri.
