hırçın gemi kalktı limandan
yolcusuz, oyunbozan
soğuk rüzgarlar geçit vermez
inat eder sözünden dönmez
dev dalgalar keser önünü
geminin titreyen vücüdunu
akıntıya kapılır gider
derinlerde her şey biter, her şey biter.
nereye gidiyorsun?
dönüş yok, dönüş yok, dönüş yok geri...
nereye gidiyorsun?
dönüş yok, dönüş yok, dönüş yok geri...
hırçın gemi!
bir kuş gibi kanatlanıp,
yetişsem vakit varken
durdursam tüm rüzgarı,
çevirsem gidiyorken.
yanaşsa kıyıya bir an
demir atsa sonsuzluğa.
yolculuklar zorlar onu,
aradığı şey bu limanda, bu limanda.
nereye gidiyorsun?
dönüş yok, dönüş yok, dönüş yok geri...
dönüş yok ki; dön artık sözünden!
dön sözünden, dön sözünden, dön sözünden!
