felaket filmleri olur ya hani; ne bileyim "öldüren soğuk", "dehşetli fırtına" filan. hani bu tip. aslında onların insanların nefislerine ve uzaktan da olsa ritüalist bir şekilde ruhlarına kıyamet inanışının korkusunu törpülemek için yapılmış olduğunu düşünüyorum. filmin sonunda ya "kahraman" sahne alır ya da insanlık bir yarım mucizeyle de olsa kurtulur. tam olarak islam'a yatkın beyinler, izlese bile, oradaki kahramanı başka şeye yorar; o ayrı!
"Tüm bu şimdi-görüyorsun-şimdi-görmüyorsun uzayzaman sahtekarlığına, tüm önermeler ve yanlış yönlendirmelere, tüm kuramlar ve yasalar ve bize aslında olmadığımız kişiler; havai fişekler evreninde yer alan çarkıfelek bir galaksinin kesintisiz nükleer patlamalar çevresinde sonsuz spiraller çizen bir düzine gezegeninden biri olan küresel taş eriyiğinin soğumaya yüz tutmuş yüzeyinde iki ayak üstünde yürüyen yaratıklar olarak davranılmasına rağmen, maskelerimizin gerisinde, hiç-doğmamış ve hiç-ölmeyecek bitimsiz ve ebedi tek ilke Yaşam'dır ve gerçek ben, sönmeye yüz tutmuş ateşlerle değil, o tek gerçekle birlikteyim."
Fazla etkileyici değil, içinden mantıklı iletileri seçerek okunması gereken bir kitap.
