yok denecek kadar azdır. ancak spastiklerin izleyeceği türden filmlerdir.ciddi bir anda dans eden kukla tipli insanları izlemek ayrı bir mallıktır tarifi yoktur.
bu filmlerde bir kaç popüler film dışında zaten bir sanat olmadığı gibi, o popüler filmlerin de kayda değer bir değeri yoktur zaten.
Başını kaşımaya vakti olmayan bi kişinin günlük hayatından kesitlerle başlayıp 'oraya giden kimse geri dönemedi' tadında bir maceraya atıldıktan sonra çok şey başarmışcasına kahramanlık duygusu veren bi müzik eşliğinde kadın ve erkeğin öpüşmesiyle biten tüm o aynı senaryo üzerine oynanan hollywood filmlerine göre çok daha hayatın içinden olan ve asla özenti olmayan, oyuncudan çok senaryoya önem veren bir sinema kültürünü tercih eden insanın zeka seviyesidir.
klişenin ve yavanlığın zeka seviyesidir. hint filmleri sinemanın gittiği en kötü yerdir aslında. işin ilginç yanı hintlilerin bir şekilde yaptığı bu videolar (film denmez bile) hollywood ile eşdeğer görülüyor ya, o daha büyük bir zeka sorunu sanırım.
insanlara duymak istediklerini, izlerken " aa ben de böyle hissettim, ben de böyle düşündüm " tarzı şeyler söyleterek güya çok güzel gibi duran filmlerdir.
Klişelikten başka bir şey değildir, ya da sorun bizim gibi insanlardadır bilmiyorum, artık o mutlu sonlar, o mutlu ayrılıklar masallarımız da bile olmadığından bu tür filmler de ilgi çekici gelmiyordur.
Güzel mesajlar veriliyor fakat artık yaşını almış bir insanın( zeka yaşı ) bunları keyifle izleyeceğini sanmıyorum.
Çünkü hayat genel de o kadar da kolay olmuyor, bunu siz de biliyorsunuz tabi.