düşünün, hindistan'da bir milyar fakirin arasında bir milyar birinci fakir olarak doğmuşsunuz. köyünüzde salça ekmek yiye yiye beyniniz ve boyunuz gelişmiyor. okula ya gitmiyorsunuz ya da ilkokul ile sınırlı. ineğe taparak ve tarım yaparak mutlu bir hayat sürdürüyorsunuz. aşk meşk meseleleri sizi aştığı için köyde sizi vasat bir kızla evlendiriyorlar, on beş çocuk yapıyorsunuz. sonra kırk yaşında hastanede iki günlük yatma ile sonuçlanacak bir hastalıktan ölüyorsunuz.
ömrünüz boyunca cahil, fakir ve rezil koşullarda yaşamışsınız ama hayat sizin için bu. "gelecek hayatta kralsın be oğlum" felsefesi ile devam ediyorsunuz yola.
