hıncal uluç'un o dillere destan gülüşünün tamamlayıcısıdır, vazgeçilmez aksesuarıdır. kimi zaman hıncal uluç'un kendi kendinin ümüğünü sıkmaya çalıştığını düşündürecek kadar da sıkı bağlıdır bu fular. hatta kimi zaman hıncal'a sinirlenip ''ulan şu fularından tutup tavana asmak lazım bu pezemenki'' bile deriz. her seferinde farklı renklerde karşımıza çıkan, gökkuşağının parlak renklerini simgeleyen bu fular, mozambik'te varlığını sürdüren fulari kabilesinin baş terzisi fulliye tarafından özenle dikiliyormuş. ben öyle duydum.
iktidarsızlığı hakkındaki söylentileri erkeklik organı gibi benimsediği fularıyla, üstüne bir de manken sevgili ilave ederek rüşt ispatlama çabasına girmesiyle daha da bi anlam bulur.
hıncal uluc un boynundan hiç cıkarmadığı fularıdır.*adeta kendinin bir organıymış gibi ayrılmaz bir bütündür.yalnız pembe ve desenli olanları tercih etmese daha hoş olucak!
