Kahpece savunmasız insanlara saldırmadıktan sonra savaşta her şey mübahtır. iki ordu delikanlı gibi savaşmaya gelmiş, gerisi zati vahşet. En nihayetinde savaş kötüdür. Olmaması daha evladır.
iyi de zaten savaşmakta kazanmanın yolu hile yapmaktır , kendini olduğundan güçsüz göstermek , düşmanı manipüle etmek , düşmanı habersiz kalacağı planlar kurmak üzeredir. Safi güç ile sadece bu gücüne kalabalıklığına güvenen ordular kaç defa telef oldu . Mete Han'ın Çinlilere yaptığına bakın mesela : savaş alanına gelince onların ordusu sayıca ve teknoloji bakımından daha gelişmiş durumda iken usulca savaş alanını geriye çekiyor, Çinliler peşinden gide gele Gide gele arada 1 ay sürüyor devamında elçi gönderen Çinlilerin önüne yaşlı atlar ve yaşlı askerler ile çıkıyor. Bunu yanlış yorumlayan Çinliler savaş için bizimkilerin üzerine gelirken ormanlık bir alanda kışın da etkisi ile ordunun 1/3 ünü bırakıyor. Tekrar karşılaştığında iki ordu , çinliler oklarını kullanabilecek kabiliyetten eksik ve soğuk kış için kıyafetleri uygun değilken , Türkler olarak daha kalın kıyafet ve ok atımı için daha uygun ekipman ile savaşıp alt ediyor. Savaş budur.
sun tzu' nun '' bin savaşta bin zafer kazanmak maharet değildir, asıl maharet düşmanı savaşmadan yenmektir '' sözünün alt anlamlarında saklı olan gerçeğin farkında olmaktır.
