Ömer döneminden beri karunlaşan ve yerine başka bir vali atayan Ali geldikten sonra daha önceden birikmiş olaylarla savaş başlatan Muaviye, savaşı kaybettikten sonra bir hakem önerisinde bulunuyor. Tabi tuzak. Fikir şöyle: Savaşın sonucunu seçilecek hakemler belirleyecek. "Şimdi biz Kur'anı mızraklarımızın ucuna takalım ve diyelim ki işte bizimle sizin aranızda hakem olacak işbu kitaptır."
Haber yolluyor Ali'nin ordusuna. Ordudaki bazı kesimler bu fikre sıcak bakıyor. Bu sefer Ali başlıyor:
"Söyledikleri söz hak, fakat onların bu sözle istedikleri batıldır. Düşmanınıza karşı savaşmaya devam edin. Ben Muaviye'yi, Amr'ı, Ebi Serh'i ve Dahhak'ı çok iyi tanıyorum. Onların Kuranla ve dinle ilgileri yoktur. Onlar çocukkende son derece kötü idiler, şerli idiler. Büyüyünce de o kötülüklerini ve şerliliklerini sürdürdüler. Sakın aldanmayasınız! Sizi aldatmak ve tuzak kurmak için Kuran sahifelerini havaya kaldırmışlardır!"
dedi...
tahmin edin.
boşa dedi.
dedi dedi inanmadılar...
hatta şöyle karşılık verdiler:
"Allah'ın kitabına davet edilip de ona icabet etmemek bize yakışmaz ve bunu kabul edemeyiz. Allah'ın kitabına icabet et. Sen buna davet edildiğin halde icabet etmezsen, biz seni şu karşımızdaki kavmin arasına katıncaya kadar oraya sürükler ve Affanoğlu Osman'a yaptığımızın aynısını sana yaparız" dediler...
Sonuç: sahabe zamanları. başrolde sahabeler. biri peygamberin yiğeni -ki bana göre haklı. diğeri savaş zamanı mızrak ucuna kuran sahifesi takacak kadar şirk beyinli muaviye, karun, isyankar bir vali.
yani padişahlık saltanatlık halifelik falan gelince herşey çok güzel mükemmel oluyor zannedenler var ondan yazdım bütün bunları üşenmeden. zaten bu "zannedenlerle" muaviyenin tarafında yer alanlar ve hakem anlaşmasını kabul eden asalaklarla aynı kişiler, aynı zihniyetteler.
sadece yıl olmuş 2012. değişen bir şey yok.
bu arada yukarıdaki tarihi bilgiler aydın tonga'nın muaviye-kapital islam'ın temeli kitabından alıntıdır. (s.141,142,143).
