i. kurtuluş savaşı-ii. kurtuluş savaşı gibi saçma düşüncelere sahip ve sosyalizm+milliyetçilik ikilemini birleştirmeye çalışan milliyetçi bürokrasi destekçisidir.
m. kemal içinse sadece kurtuluş mücadelesinde eğip bükerek konuşup, çıkar şu ağzındaki baklayı denilecek hale getirmiştir.
işçi grevleri, koçgiri isyanı umurunda olmaz ya da cahilliğindendir, bilmez. cumhuriyet kuruluşu evvelindeki dönemi yazarken, söylev ve demeçlere bakmamış halbuki.
eee, şefik hüsnü'yü de, ali şükrü bey'i de, hatta mustafa subhi'yi de bilmez sanırsam..
ey kıvılcımlı! bu liberal cumhuriyette olan özel sektör gelişiminden de mi haberin yoktu? dedirtir aslında.
nâzım hikmet ile aynı davada yargılanıp bir de üstüne komünist manifesto ve kendisinin kitabının yasaklandığı m. kemal türkiye'sinde, celladına aşık olmuş bir fikir (!) adamıdır.
ey kıvılcımlı!
yaşadığın dönemde işçilere karşı yapılan zorbalıkları hiç mi okumadın? maşaallah, 40-50'li dönemlerde kitapların gazete alıntılarından geçilmezken, o dönem? grev yasaklarından ve sendikaların kapatılışından, tek ve liberal-kapitalist bir burjuvaziye karşı hiç mi gözünü açmadın?
kendisini idol alan nurullah ankut ve yaverleri de bu tanım ve sorulardan sorumludur. kendileri de halkların kurtuluşu derken, savundukları halkın ne olduğu belli değildir.
erdal eren savunucusu yetkililere sahiptirler ama maşaallah, liberal cumhuriyet eleştirisi yapanlara da abd emperyalizminin uşakları yaftalamasını yapmadan bırakmazlar. oh ne âlâ!
“burjuvazi bizi gizli yargılamak istedikçe. biz hapishaneden çıkışımızdan, yolda gelişimizden, mahkeme koridorlarından geçişimizden, mahkemenin ilk duruşma, son karar celselerinden, kapı altlarında bekleyişimizden, hapishane içinde yaşayışımızdan, özetle her yerden ve her şeyden yararlanarak; olanak bulursak yüksek sesle, bulamazsak fısıldayarak, ağzımızı dikerlerse kaşımızı gözümüzü oynatarak yüzümüzle; yüzümüze maske geçirirler, peçe takarlar ise başımız, elimiz, kolumuz, ayağımızla; elimize kelepçe, boynumuza lâle, kolumuza zincir, ayağımıza pranga takarlarsa, duruşumuz, oturuşumuz, hatta giyinişimizle… öldürülürsek cesedimizle, gömülsek mezarımızla; yakılarak dumanımız havaya savrulsa heyulamızla, hatıramızla… her neyle olursa olsun, ajitasyonumuzu yapacağız! burjuvazi bizi istediği kadar ezsin, sıksın, kapasın, biz bir delik bulup kızıl soluğumuzu halka duyuracağız! ve bu uğraşmamızda, en sonunda, hep burjuvazi yenik, biz galip çıkacağız; burjuvazi zarar edecek, biz şekilden kaybettiğimizi sorunun içinden, görünüşte kaybettiğimizi gerçekte, lafta kaybettiğimizi halkın gönlünde mutlaka ve mutlaka kazanacağız!”
