"Hikikomori" olarak adlandırılan ve inzivaya çekilmeyi seçen insanlar bütün gün müzik dinleyerek, bilgisayar başında vakit geçirerek zamanını geçiriyorlar, japonca'da "elini ayağını çekmek" anlamına geliyor. modern çağa ait bir hastalık olarak görülmektedir.
daha çok japonya'da görülen psikolojik bir hastalıktır.
hastalık sebebi ise, kalabalıklığın verdiği etkilerden olduğu aşikârdır.
tarihe damgasını vuran bazı katillerin, bu hastalığa yakalandığı belirtiliyor.
ha unutmadan çizgi roman okumayı da çok seviyorlarmış.
hayat tutulması.. yine japon icadı bir hebekomori durumu. içe kapanık olma, kendini odaya kapatıp tek hücreli hale geçiş, sosyal hayattan uzaklasma kendini müziğe ve ps a verme... kayıp insan modeli.. buyrun efendim.
özellikle okul ortamında ve/veya diğer sosyal ortamlarda aradığını bulamayan gençlerin yakalandığı bir hastalık. japonya böyle bir hastalıkla anılmak için biçilmiş kaftandır zaten.
japon kültürünün yalnızlığa bakışının olumlu olması ve ülkenin teknolojik imkanlarının fazlalığı gençleri evde oturmaya razı etmekte.
bu hastalıkla ilgili animelerin sayısı giderek artıyor diyerek bitirelim.
japon bir doktorun ilk olarak bulmasından dolayı böyle bir isme sahip olan hastalık. yıllardır sosyal fobi teşhisi koyan saygın doktorlarımın ismini bilmediğini düşündüğüm hastalık zira beni en güzel tanımlayan isimdir.
psikologların, çoğu kez, insan yaşamının gerektirdiği sorumlulukları yüklenmeye hazır olmayan yetişkin gençlerde, bu konudaki çevre ve özellikle aile baskısı sonucu içine düştükleri moral çöküntüye bağlı sosyal çekilme isteği olarak ifade ettikleri hastalık.
ülkemizde ya,
- bak! oğlum. bunca yıldır yemedim-yedirdim, giymedim-giydirdim. onca yokluk içinde okutup-büyüttüm. eh! artık senin de bir iş tutma, yuva kurma, çoluğa-çocuğa karışma vaktin geldi. hadi bakalım! göster kendini.
ya da,
- bak! kızım. söylemeyeyim diyorum ama dayanacak derman kalmadı bende. istiyorumki, sevdiğin biriyle evlen, bir yuva kur, çoluğa-çocuğa karış lakin, senin cenahta yaprak kımıldamıyor. bunca yıldır okuyorsun, düzgün bir adam çıkmadı mı karşına, be evladım. sırada seni bekleyen kardeşlerin var. hadi artık! bir icraat göster, onların da önlerini aç.
psikolojik bir rahatsızlıktır. insanda dışarı çıkmaya karşı bir çekinme durumu ortaya çıkar, ev daha güvenli, daha huzurlu bir ortammış gibi görünür. dışarı çıktığınızda herkes sizi izliyormuş yaptığınız en ufak hatada kahkahalarla güleceklermiş gibi yaşarsınız. bu konu sık sık japon anime ve mangalarında işlenir.
welcome to nhk bunun güzel örneklerinden biridir. tavsiye ederim.
günümüzde (özellikle gelişmiş ülkelerde) hızlı bir şekilde artan hastalık.
bu insanların hepsi dışarıdan beslendikleri için çalışmaya ihtiyaç duymazlar. çalışmayan insan evinin rahatlığını bırakıp dışarı çıkmaz. bir de onu besleyenler evi çeşitli eğlencelerle süslemişlerse (ki sadece bir adet bilgisayar olması bile yeterlidir) o kişi %80 ihtimalle hikikomori olur.
2,5 seneye kadar ben de hikikomoriydim. okula gitmezdim, tüm zamanımı bilgisayar başında geçirirdim. sonunda sınıfta kaldım ve başıma çeşitli olaylar geldi. aklımın başına gelmesi gerektiğini fark edip (başta online oyun hesabımı silmiş olmak üzere) çeşitli adımlar atıp kurtuldum. hala etkileri görülüyor tabii. mesela hala insanlarla doğru düzgün iletişim kuramıyorum. hala kalabalığı sevmiyorum. oysaki hikikomori olmadan önce etrafımdaki herkesle iletişim kurabilen, sevilen bir insandım. şimdi insanların benden nefret etmesi için çabalıyor gibiyim. büyük ihtimalle işe yarıyor, sürekli insanlara bulaşıyorum. belki o rahat günlere olan özlem, belki benden daha sosyal olmalarından dolayı onlara karşı duyduğum nefret. ama bunlar zamanla düzelecek. sonuçta asosyal olmak, hikikomori olmaktan iyidir. öyle değil mi?
şahsi yorumum ise şu: biz yine de iyi durumdayız. bilgisayar bağımlılığında ve asosyallikte asla çekik gözlülerle aşık atamayız. o yüzden "beterin beteri var" deyip koyvermemeli, içinde bulunduğumuz yarı hikikomori halinden bir nebze olsun kurtulmaya çalışmalıyız.
kişinin bilgisayar ekranı ile sanal alemde iletişim bağımlılığı geliştirip, kendini sosyal çevreye kapatmasıdır. Bu bağımlı iletişim öyle bir hale geliyor ki, kişi yaşamdaki tüm sorumluluklarını ertelemeye ve aksatmaya hatta temel fizyolojik ihtiyaçlarını bile bilgisayar karşısında karşılama başlıyor. ilk başlarda birçok ihtiyacı karşılar gibi görünen ve keyif veren insan doğasına aykırı olan bu yaşam biçimi zamanla karamsarlık, mutsuzluk, yaşamdan tat almama gibi depresif bir ruh halinin gelişmesine neden oluyor.
Japonya'da yaklaşık 1 milyon genç, Hikikomori denen bir rahatsızlığın pençesinde. Rahatsızlık insanların kendisini toplumdan izole edip, bazen yıllarca odalarına kapanması şeklinde kendini gösteriyor.
Basitçe tanımlamak gerekirse Japonya'da, özellikle de gençlerin, evlerinden türlü sebeplerden ötürü çıkamayıp kendilerine adeta bir vampir hayatı çektirmeleri durumuna, hatta hastalığına Hikikomori denir. Günümüzün teknolojisinin elverdiği kadar konsol oyunları, bilgisayarlar ve bilumum şey de cabası.
En üzücü yanı ise bu tür insanlar karşısındaki kadınla veyahut erkekle Nasıl konuşacağını bilemez, çünkü karakterler kendileri için yalnızca piksellerden oluşur. Tarihte her şeyin özüne döndüğünü hatırlayalım bu noktada; insanoğlu iletişim için medeniyetleri inşa etti, şimdi ise yalnızlık için yok ediyor. Ne dil dil olarak kaldı, ne de cinsiyet cinsiyet olarak.
Bu durumu daha da kafanızda netleştirmek isterseniz Welcome to the NHK dizisine bir göz atabilirsiniz. Anime, evet anime, üzüldün mü?
