güzel bir ümit sayın parçasıdır. kral tv'nin 90'ların ortalarında tek tabanca olduğu zamanlardan kalma, bol bol gösterilen, fotoğraflı bir klibi de vardır... ümit sayın böyle uzun uzadıya bir yolda söyler, mırıldanır şarkısını, fotoğraflarla birlikte hatırlar yine anılarını; güzel şarkıdır vesselam
Her köşede kasvetin var ve her tarafta hicran
Hemdem oldum senin derdinle aşkın bana zindan
Izdırabımla inliyor yer; ağlıyor asuman
Söyle ey gül yüzlüm, gümüş tenlim vuslat ne zaman
Her köşede kasvetin var ve her tarafta hicran
Kalakaldım orta yerde, baş açık, ayak çıplak
Çekilmez oldu artık, yürekler kavuran firak
Düştüm yoluna..Heyhat yollar uzun sen ırak
Dön ey sevgili..Dön de bu garibin haline bak
Kalakaldım orta yerde, baş açık, ayak çıplak
Bir ah edeyim dedim vefa etmedi dağlar
Kargalar hep şarkı söyler, bülbüller ağlar
Köprüler bir bir yıkılmış viran olmuş bağlar
Izdrap üstüne ızdırap..Gözlerim çağlar
Bir ah edeyim dedim vefa etmedi dağlar
türk insanının içindeki oynak kişiliği, melankolik bir biçimde dışa vurdurtmayı başarabilen ümit sayın parçası. ümit sayın'ın sesine yakışmış bir şarkıdır kendisi. türk pop müziğinin geri değil de ileri adım atmasına sebebiyet verebilecek emek ve altyapıya sahip olduğu düşünülmektedir. nasıl bir havası olduğunu anlaşılmayan şarkılardan olduğundan insanlar tarafından beğenilen ve her daim dinlenme potansiyeli taşıyan şarkılardandır.
Bugün tüm gün kulağımda arka fon olarak çalan şarkı. Nerden geldi bilmem, ama iyi geldiği kesin. * Acaba durumumu özetliyo diye beyin otomatik olarak mı seçti bilmiyorum ama güzeldir güzel. Özetle, dinleyin. *
Seninle ben bu öykünün ,kaybeden iki kahramanıyız,
Seninle ben caddelerde sokaklarda iki garip yabancıyız.
Ağlamam ardından ağlamam ardından
yaşlar neyi değiştirir?
Ağlamam ardından ağlamam ardından
Sonumuz ne olacak kim bilir
Hicran senden bana kalan
Hicran her yerde hatıran
Hicran ruhumda bir çocuk
ismini sorar hala rüzgarlardan
Hicran senden bana kalan
Hicran her yerde hatıran
Şimdi kalbimde bir umut
ismini sorar hala yağmurlardan
bu aşk iki ruhtan kopan isyancı günahların sığındığı ıssız bir ada idi,
hayat denen azgın denizde,
bu aşk gerçeğin gözünün içine baka baka gülümsemekti acılara,
bu aşk bir devrimdi her şeyi reddeden,
ve her devrim ilk kendi çocuklarını tüketir,
seninle ben bu öykünün kaybeden iki kahramanıyız
seninle ben dünya denen cehennemde iki garip yabancıyız.
