"ey bana tıynet-i adem'de saman var mı diyen,
bir daha etme bana gel bu sual-i hamı.
balçığında saman olsaydı eğer ebbulbeşerin,
çatlayıp da yarık olmazdı ananın amı."
[şair eşref]
adamın biri eşref'e adem balçıktan yapılırken, çamuruna saman koyulup koyulmadığını sorar.
eşref bu cins soruya yukarıdaki dörtlükle karşılık verir.
"Kime sordumsa seni dogru cevap vermediler;
Kimi alcak, kimi hirsiz, kimi deyyus dediler...
Kunyeni almak icin, partiye ettim telefon:
Bizdeki kayda gore, simdi o mebus dediler!..."
[neyzen tevfik]
Namütenahidir benim ruhumun hakikâti,
Zevahire önem vermem, boşveremem liyakâti,
Görürüm ehven-i şerdir hepsinin sadakâti,
Şaşarım ey sefiller! Siz Acun'u ne sandınız?
Siz dalkavukluğu zeyreklik mi sanırsınız?
Meyus eylersiniz beni, cehennemde yanarsınız,
Hiç akıl yok mu sizde, makarnaya kanarsınız,
Şaşarım ey sefiller! Siz aklı ne sandınız?
Canhıraş olur gönül, üzülürüm halinize,
Yakışmazsınız yazık, acırım ahvâlinize,
Ürperirim vaveyla, yeni neslin densizine,
Şaşarım ey sefiller! Siz adabı ne sandınız?
Herkesten olmaz munis bir gönülün özü,
Her gün farklı bir şey der, tutarsızdır her bir sözü,
Her şeyden memnun olmaz fevkalbeşerdedir gözü,
Şaşarım bre ey sefil! Sen aşkı ne sanırsın?
