Cevrendeki insanlarin sahteligini anladığında icerden dökülen sözler. Cok yaşadım bu durumu. Hala yasiyorum.
Bakiyorsun etrafina kim senin icin biseyler yapabilir, kim gerçekten yaninda olur. Bakiyorum yok. He bir mesajıma toplanacak 20 kisi var. Ama birsey eksik.
En basitinden beni herseyden cok sever dedigim 5 yillik sevgilim düştüğümü gördüğü gibi cekti gitti. Sikinti degil biri gider biri gelir. Ama benden o güveni aldi gitti. Sonra 10 yillik arkadaslarim nasilsin demedi birkere. Yanimda olanlar vardi atlatirsin dedi. Vay amk atlatirmisim. Saolsun ya.
Tahmininizden cok kiz arkadasim oldu. Hemde bir erkegin en isteyecegi şekilde. Ama onda da cikarlar vardi. Cikarimiz bitti hadi görüşürüz.
Sonra arkadaslar. Hicbiri icin ben o en yakin arkadaş olmadim. Hep onlar bulusunca aranan adam oldum. Ama şöyle bisey var ben her gittigimde arkalarından salladiklarini gördüm.
Bide aile kismi var. Yine onlar sever biraz. Ama bu seferde ben hep eksik kaldim. Guy olmus bir abi, ondan daha yüksek bir durumda yenge. Ailelerini kurmuslar. Cocuklari var. Eve en az 6000 lira para giriyor. Bende ne var, 0. Onlardanda ben uzaklastim. Eee yine elimde bisey kalmadi.
Ama sonra çevreye baktim. Benden kotulerde var. Cikar iliskileri icinde kaybolmus insanlar var. Ben en azindan siktiri cekebiliyorum. Benn en azindan mutlu rolünü cok iyi oynuyorum. Zamanla alisiyorsunuz. Mesela ben nasilsin sorusumu geciştiriyorum artik. Hemen karsi sorulari sormaya basliyorum.
Elde ne kaldi. Yine bir kalmis ben. Bizim mutlulugumuzda böyle olsun. Bizde boyle mutlu olmayi öğrenelim.
