pek bir şey kaçırmamış olan insandır, ayol ne o kopenhag diye diye başımızın etini yediler ben de bir bok sandım, saat 6 da her yer kapanıyor, hamburg desen çok ruhsuz, donuk bir memleket, frankfurt ; tamam dondurması güzel ama bizde daha iyisi var... üüüüf amaaan neyse diğerlerinden hiç bahsetmeyeyim bari, boşverin siz, yurt dışı, o kadar da eğlenceli değil.
bilmem kaç euro luk tur ücreti + vize ücreti + yurtdışı çıkış harcı + harçlık derken hesaplanandan çok daha pahalıya patlayacak yurtdışı seyahatini kişi tercih etmeyebilir.
- uçak korkusu.
caydırıcı sebeplerin başında gelir. kendi ülke sınırları içinde uçak ile 45 dakikada gidebileceği yerleri dahi herhangi bir araç ile en az 7 saatte gitmeyi göze alan yurdum insanı saatlerce uçakta olma fikrini göze alamaz.
- merakı yoktur.
maddi olanakları yerinde olup yurtdışı seyahatlerini tercih etmeyen birçok insan var. iş güç sebeplerini, maddi olanakları saymazsak tatil anlayışı, evde ayaklarını uzatıp yatmaktan ibaret olan insanlar mevcut pek tabii.
- dil bilmiyordur.
tur rehberleri her ne kadar yardımcı olsalar da, şüpheci ve kurgulamaya müsait bünyelerde bu sebep fobiye dönüşebilir. bugün birçok turizm firması yerel acentalarla çalışmaktalar. sizi gideceğiniz ülkenin havaalanında karşılıyor bu yerel rehberler. hele ki uçuş aktarmalı ise hangi işlemleri ne sırayla yapacağını bilmeyen, bu sebepten beceremeyeceğini düşünenler seyahate çıkmaktan çekinebilirler.
Yargılanmamaları gerekirken, gerçeke dünyanın aslında neye benzeyebileceğini, medeniyetin ne olduğunu, hangi hükümetlerin halkaları için neler yaparken başlarındaki hükümetin sadece kendine iyi baktığını görememiş insandır. Insan oğlunun potansyelinin son noktasını, ne tarz yapılar yapılabileceğini, nasıl bir toplumsal dayanışma kurulabileceğini, gece yarısı korkmadan evine dönebilme düşüncesini, yaya şeridinde elini kolunu sallayarak geçebilme eylemini kaçırmış olan insandır. Avrupa, amerika, yurtdışı budur.
-anne bugün okulda ne oldu biliyor musun?
* ne oldu yavrum.
-bana çok kötü şeyler dediler.
*ne dediler yavrum?
-bana sen hiç yurt dışına çıkmamış bir insansın dediler.
ne kadar ezildim anne.bizim istanbul'da dolaşacak paramız yok
millet yurt dışından bahsediyor.hayatta ne kadar mal insan var değil mi?
*oğlum benim bu yaşta hayatı anlatabilmişiz sana aferin sana
vah vah ne yapsak ki? ne büyük eziklik o öyle! oysa ülkemin yaşam standartlarında her bireyin en az bir kere çıkması lazımdı. ne kadar ilginçdir ki öyle bir insan kalmışsa meydan yerinde ayıplanmalıdır.ufukmuş.. ''bugün de daha karnımı doyurdum, şükür'' diyor insanlar be! ne ufuğu?
yazıktır, acınasıdır, kendi maaşı olmayan canlı türevidir.
günün birinde bu aktiviteyi gerçekleştireceğine inancı tamdır.
yıllar sonra edit: ben de hiç yurt dışına çıkmadım lan.*
ufku gerçekten dar olan tiplemedir efendim, halbuki en azında 500 € luk paket turlardan biriyle 3 günlüğüne de olsa gitmelidir şöyle prag a veya kayak tutkunları takın ayağınıza burton ları hemen courchevel e değil mi? farklı kültürleri tanımak kısıtlı kalmamak lazım böyle olmaz ki ama..
