Tartışılması komik hededir. Hayatı boyunca ilçesinden, ilinden çıkmayan insanlar var. Mevzu bahis Ege adalarında Yunanistan sınırına girmekse, gireriz canısı.
eline fırsat geçmemiş insandır.
geçen fırsatı bilerek veya bilmeyerek yani isteyerek veya istemeyerek de değerlendirmemiş olabilir. kendine güveni olmayabilir. en önemlisi bu konuda maddi hiçbir dayanağı olmayabilir.
şimdi insanlar hiç zorluk yaşamamışçasına, çok basit bir şeymiş gibi ''amaaan canım ne var yurt dışına çıkmakta, çok kolay artık her şey'' tarzında konuşabilir, ancak ben bizim ülkenin durumu göz önüne alındığında hiç de öyle olduğunu düşünmüyorum. biz dünyanın önemli birçok ülkesine kıyasla bu tür konularda hep 1-0 geriden dahil oluyoruz olaylara. avrupa'ya gitmek istesek, pasaportu-vizesi-kendini o süreçte karşılaştığın herkese ''potansiyel suçlu'' olmadığını kanıtlama çabası... amerika'ya gitmek istesek keza... ha kolay ülkeler var mıdır, vardır, vize istemeyenler özellikle. ama işimize yarayan ülkelere gidiş prosedürleri hep bir karmaşa, hep bir masraf. kaldı ki ülke geneli, o prosedürleri de oluşabilecek fırsatları da işi düşmeyen kimsenin bilmediği de ayrı bir çıkmaz.
mesela ben de bölümüm ingilizce olduğu için yurt dışına gitmeyi uzun zamandır istiyordum. ancak daha kendi ülkemde pek yer gezme olanağım olmamıştı. derken bir gün erasmus sayesinde kendimi gerçekten de yurt dışında, başka binaların pencerelerinden, uzaklara bakıp bambaşka hayalleri düşlerken buldum. bu benim elime geçen büyük bir fırsattı, ben de değerlendirdim, ve bana ''gitme'' diyen bir azınlığa rağmen, oradaki birçok soruna, ve geldiğimde alttan almam gereken birçok derse ve halletmem gereken birçok duruma rağmen defalarca ''iyi ki de değerlendirmişim'' diyorum. çünkü tamamen kendi imkanlarımla, kendi paramla yurt dışına gitmem çok zor olurdu, belki imkansız olmazdı ama biliyorum birçok şeyden, hatta yediğimden içtiğimden kesmem gerekecekti, çünkü ailemi zorlayacaktım ve bu da beni psikolojik olarak çok etkileyecekti.
uzun lafın kısası, hiç yurt dışına çıkmamış insan, dışlanması gereken veya kolay olanı elinin tersiyle iten insan değildir. yalnızca yurt dışına çıkmak için daha çok çalışıp kendine fırsatlar yaratması ya da zaten ortada olan fırsatlara tutunup uçmayı göze alması gerekmektedir.
edit: şunu da eklemek istiyorum, biz maalesef yabancılar gibi keşif yapmaya meraklı yetiştirilmedik, öyle bir çevrede büyümedik. bize aradığımızı nasıl bulacağımızdan ziyade, aradığımızın hep nerede olduğu söylendi, yani birçok konuda bize sunulanlar hep hazır bilgilerdi, bunu okullardaki eğitimi düşünerek de anlayabiliriz. bu yüzden halkın çoğunun bırakın diğer şehirleri, kendi şehrinde bile bilmediği- hiç görmediği- önemli yerler varken, yurt dışına öyle alelade gitmek... çok zor bir karar. maalesef.
Maddi durumu iyi olmayan insandır. 3 hafta önce Antalya'dan döndüm, 1 haftalık tatil yapayım dedim bana patlayan masraf 1500 tlyi buldu, asgari ücret ne kadar bu ülkede? 800, 1 aylık ailenin yeneceği para 1 hafta yeniyor Antalya'da, yurt dışında ise bunun iki katı, kimseyi küçük görmeye gerek yok, eşitlik vardı da gitmedi mi adamlar?
Yaşadığı ülkeden başka bir ülkeye hiç gitmemiş kişilerin kümeste yaşayan tavuklardan farkı yoktur.
Bir tavuk yaşadığı kümesten başka bir yere gidemez. Gitse bile kümesinin yakınlarındadır. Fazla uzaklaşamaz. Uzaklar tehlikelidir çünkü.
Bir insan eğer yurtdışına hiç çıkmamışsa yaşamakta olduğu ülke onun kümesidir. Dünyanın sadece Yaşamakta olduğu ülkeden ibaret olduğunu sanar ve diğer kültürlerle ilgili herhangi bir deneyimi yoktur.
hor görülmeyi hak etmez ama kendisine bunu yapması şiddetle tavsiye edilir. çünkü her yolculuk zihinsel bir yenilenme ve zenginlik verecektir kendisine.
