hiç oruç tutmamasına, hatta inanmamasına rağmen zorlama olmayan barış dininin mensuplarınca hedef gösterilme, linç edilme ve öldürülme korkusu ile bir ay geçirerek rahat hareket edemeyen, yiyip içemeyen, üstüne, davulcu ve ezan sesleri ile rahatsız edilmeyi bırak, ışığı görünce kapısı yumruklanarak haraç alır gibi üç kuruş bahşiş isteyen davulcular tarafından rahatsız edilen -ki aynı davulcular yarım saat önce sokağın köşesinde kahkahalarla sigara tüttürmektedir- ateistin, bayram tatilini inananlardan daha çok haketmesidir. bu biraz da onun için bayram gibidir. inananlar, inançlarının gereği olarak ibadetlerini tamamlamanın verdiği tatmin ile bayram yaparken, ateist o psikolojik baskı dolu otuz günü geride bırakmanın sevinci içerisindedir.
çaylaklık süresince entrileri sadece okumakla yetinince içi içini kemiren şakirt yazarcığın, çaylaklığı bitince defalarca benzer türevleri açılmış bir başlığı "ben de açayım da kendimi göstereyim bari" zihniyetiyle sol frame de önümüze sunmasıdır.
