Gece uyumadan önce bir insanı değil de bir nesneyi bir ideali düşünen insandır. Yaklaşık 2 aydır başımı yastığa koyduğumda gelecek hayalleri dışında hiçbirşey yaşamadım. 2 ay önce ise 'aha işte bununla evlenirim' diyebildiğim bir kişi ile karşılaşmıştım. Ondan sonra o dahil kimse bir özlem hissettiğim kişi olamadı. Açıkçası bu entry mi okuyan eski sevgililerim dahi olabilir. Ama gerçek şu ki, değer verdiğim ailem yanımda iken gerçekten de bir kişiye özlem duymuyorum. Değişik bi boşluk hissi.
