''Hiç bir şey kalmayana kadar tükenecek.. hiçbirşey kalmayana kadar...
Duygu olmayan yerde barınamam dedim...
Duygu var dedi...
Güldüm...''
Bazen o kadar anlamsızlaşır ki
Kendi kendini tüketene kadar sürüneceğini bildiğin halde
Kılını kıpırdatamazsın...
Bu kadar çarpık insan ve ilişkinin içinde belimizi doğrultmaya çalışırken elimizden tutacaklarda sırtımıza basar...
hayatımıza kolay bir şeklide girmişlerdir, onları hemen kabul edip benimsemişsizdir. düzenimizi değiştirirler, kalp yaramızı kısa süre iyileştirip sonrasında aynı yeri deşip acı çektirirler.