marjinallikte sınır tanımamak, 90 lı yıllardaki amerikali genç tiplemelerine özenti duymaktan kaynaklanan sevinç çığlığı. birde bunun yuppi si vardırki akıllara zarar. hadi gençleri geçtim 40 küsür yaşındaki adamın varmısın yokmusundaki her mavi kutu açtırışında heyoo diye sevinmesine ne demeli? her heyo da seyircilerin arasında oturan çocuğunun dahada çöktüğünü , tükendiğini gözlerimle gördüm. babası isterse beşyüz bin kazansın ne önemi varki heyo diye sevinin bir babanın oğlu olarak kalmak. yazık lan. mutluluk gerçekten parada değilmiş.
