genelde ast üst diyaloglarında astların başına gelen durumdur. neşeada gayet karizma, gayet şirin, gayet şeker olan sesin yerine helyum çekmiş gibi s.kindirik bi ses gelir nedense. ben bunu ilk defa üniversite de ilk derste hocaya soru soracakken yaşadım, öyle bi skimsonik bi ses yok dünyada varya! ha bide sevdiğim kıza açılacakken oldu! halbüse o karizma sese en ihtiyaç duyduğun an be! nereye gittin en lazım olduğun anda ağdi seni! ne güzel this is spartaaaa diyerek etkileyecektim kızı, duffy duck gibi çıktı ses anasını satıyım. şans işte hacı ağbi.
bir sürü farklı milletten insanın bulunduğu sınıfta hayatının ilk sunumunu üstelik de ingilizce yaparken basına gelen olay. senden öncekiler çıkar arkadaki slaytta sadece resımler vardır. anadilleri ingilice olmamasına ragmen takır takır olayı anlatırlar hıc takılmazlar seste problem yoktur. gayet guzel. sonra sen cıkarsın. aksam söylıceklerını ezberlemıssındır ama takılırsam bakarım dıye de elınde kagıt durur. arkadakı slaytta da resımden zıyade yıne soylıceklerın vardır. yapmak ıstedıgın oraya cıkıp slayta bakmadan slaytta yazanları ezbere söylemektır. aksam defalarca provasını yapmıssındır. ve sımdı bır de bu ınsanların karsısında yapıcaktırsın. ılk cumle ıcın elındeki kagıda bır bakıs atarsın ve başlarsın...fakat o da ne? sesin cıkmıyo. çabalarsın, daha cok zorlarsın sesını. cıkar evet o ses cıkar amaa tıtreye tıtreye. konustuklarını anlamakta kendın bıle zorlanırsın. kafan buna gıdınce soylıceklerını de unutursun. kafanı kagıda gömer ordan bakmaya baslarsın ama o zaman da ınsanlar yuzunu göremez buna kafayı takarsın. sonra s.kerim der yaslanırsın masaya, kavusturursun kolları , dönersin slayta takır takır okursun, anlamıslar anlamamıslar umrunda olmaz basar gıdersın. aksı takdirde o ses çıkmaz, ulaşamazsın kitlelere. mal olur kalırsın.
