bazı heyecanları masal gibi dinlersiniz, okursunuz. tatlı gelir ama aynı heyecanı kendi hayatınıza koymaya çalıştığınızda büyü bozulur, uygun bir yer bile bulamazsınız. bazı heyecanlar size, ulaşamayacağınız kadar uzaktadır.
uzun süredir uzaklarda olan bir sevilenin -kardeş, dost, ana-baba, sevgili farketmez- ansızın çıkagelmesidir. kalp atsın mı, yoksa oracıkta dursun mu bilemez.
sevmiyorum, nefret ediyorum bu duygudan. olmadık zamanlarda olmadık durumlara düşürüyo sizi. zor durumda bırakıyo. ben bir liseli olarak, okulda sahneye çıktığımda, kendi başıma öğrendiğim piyano denilen mucizevi enstrümanı, belli bir topluluk önünde çalarken elim ayağım titriyorsa bunun sorumlusu heyecan denilen orospudur.
evet sözlük, yine bir sahneye çıkma klasiği ve ardından gelen heyecan. evet sözlük, beni bekleyen insanlara yapabileceğimin sadece yarısını gösterebilmek. bu benim suçum değil, en ufak olayda stres, korku ve heyecan üçlüsünün beni sıkıştırması. Bu üçlünün suçu. zaten sevdiğim kıza açılırken de 2 kelimeyi yan yana getirememiştim. Evet, yine heyecan yüzünden. piyano çalarken karıştırmak da neymiş. bırak ya. fak yu.
Sabahtan beri peşimi bırakmayan elimin ayağımın buz kesmesine yol açan ve bir lokma yedirtmeyen duygu. Olmaz olsun iki lokma yedim onu da kusacaktım
Neyse şimdi sakinim Allah' a şükür.
