En önemlisidir. Aslında anahtar kelimedir heyecan. Başında nasıl havalar uçurtuyorsa, kaçtığında her şeyi sonlandırma gücüne sahiptir bu meret. Heyecan bitti dersin, attırmıyor artık dersin. Çok önemli heyecanın temposunu dengede tutmak.
Heyecan duymak demek henüz tatmin olmamışlık demektir. Herkes heyecanımı kaybettim derken büyük bir hata yapmaktadır ya da miskinliğine bir onurlu duruş vermek adına bu söylemi kullanır. Oysa ki ne mutlu bir yaşamaktır tatmin olarak yaşamak, tatmin duygusuna ulaşmış olmak değil mi? Günümüz insanı kavramlar üzerine biraz daha düşünmemeli mi?
