ağır depresyona sebep olabilecek etkileri olan muhteşem demenin yetersiz kaldığı pink floyd şarkısı.
neden en büyük pink floyd sorusuna tek başına bu da cevap olabilirmiş.
bir gitarın ağladığı çok az şarkı vardır ve hey you bunlardan biridir, en önemlisidir belki de. ayrıca yazılmış en iç acıtan iki cümleyi içeren şarkıdır.
karanlık bir odada tek başına dinlenilmemesi gereken şarkı. zaten müzik çok etkili, umumi tuvalette bile dinleseniz şarkı sizi içine çeker, karanlıkta dinleyince iyice beter edip, başka ve korkutucu yerlere götürüyor...
ingilizcenin i sini bilmesen bile tüyleri diken diken eden bir pink floyd şarkısıdır. arka planda çalan solo gitar şarkının en etkileyici bölümüdür.
ayrıca bu şarkıyı öyle herkes de bilemez.
open your heart, i'm coming home kısmına kadar sizi arz-ı mahşere kadar yükselten akabinde çalan solo ile gökyüzünden aşağı bırakan şarkıdır. solo bittiğinde yere çakılmış perişan olmuşsunuzdur, dermansız bir şekilde şarkının bitmesini beklersiniz. sonra mazoşist gibi yine, yine, yeniden dinlersiniz...
aslında kötü bir anısı var, eski sevgilimi hatırlatıyor. ama bu şarkı öyle bir şarkıdır ki bağımlılık yapar, kopamazsın, dinlemeden yapamazsın, canını acıtacağını bilse de dinlemeye devam edersin.
beni en çok etkileyen şarkılardan biri daha doğrusu birincisidir. "together we stand, divided we fall." dediğinde ben uçmuş olurum. sonra al başa. böyle böyle hiç durmadan defalarca dinlediğim yegane şarkıdır.
ayrıca (#12210734).
ilk dinlediğim ve beni pink floyd'a aşık eden muhteşem şarkı. kimisi pink floyd'un en anlamsız şarkısı olduğunu iddia etse de, sözleriyle müziğiyle bağıra bağıra söyleten, insanı hem mutlu eden hem üzen, hem değişik duygulara sevk eden, hem de böyle piç gibi puşt gibi böyle garip bir moda sokan eserdir... due date'de duyduğumda "oha lan nasıl amk" tepkisini vermiş idim, ama mutluluğum da çok aşırıydı. ailecek tapıyoruz...
79 çıkışlı efsane albüm the walldan, watersın yazdığı sözlerle bezeli efsane bir şarkı. bu şarkı, pink floydun en iyi olmasa da en görkemli zamanına denk gelir. another brick in the wallda tüm şarkılar birbirinin devamı olduğu ve aslında albümün tek başına bir şarkı olduğu düşünüldüğünde, bu şarkıyı tek başına değerlendirmek çok da doğru olmaz. ancak bir gerçek var ki, ortada bir duvar vardır ve bu duvar çevrelerini örerek onları dış dünyadan izole eder. hey you seslenişi ise duvarın öbür tarafındakileredir. acıklı ancak kızgın bir haykırıştır dünyaya. son olarak ise bu şarkı, bir insan evladının kurabileceği belki de en mükemmel cümleyi içerir:
open your heart, im coming home
gece yolculuklarında dinlenilmesi şiddetle tavsiye edilir. daha bir ayrı havası oluyor. karanlığın içinde sadece yaklaşılan şehrin ışıkları ve muazzam bir şarkı... due date filminde de benzer bir sahne vardı hatta.
pink floyd'un kusursuz şarkılarından biri.
eski sevgilimle kopartamadığım tek bağ. o kadar çok dinledik ki bu şarkıyı beraber. o kadar çok open yor heart I'm coming home dedim ki ona, ona gideceğim zamanlarda. o kadar çok together we stand, devided we fall dedik ki birbirimize.
