Bana göre heves 2 şekilde kaçar. Birincisi bi insan bir şeyi çok ister bunun için çalışır çabalar belki dualar eder belki adaklar adar sabah akşam düşünür durur ve bunun sonucunda istediği şeye sahip olur. Sahip olduğu şeyin hayal ettiğindekine göre değerinin hafif kalmasından mıdır yoksa insanın kendi doğasından mıdır bilinmez ama bu süreçten sonra hevesi kaçar insanın. ikincisi ise bi insan çok ister çok umutludur çok bağlanmıştır bir şeye ama bir türlü elde edemez mağlubiyetini kabullenmiştir ve hevesi kaçar. Artık daha sonrasında o istediğine sahip olsa bile ilk zamandaki gibi mutlu olmayacaktır hatta ve hatta belkide reddedecektir. Küçüklük triplerinizi hatırlayın. Bi oyuncağı çok istediniz yalvardınız almadılar küstünüz almadılar ağladınız zırladınız almadılar aradan 1-2 gün geçti odanıza girdiniz ve o istediğiniz oyuncak.. Artık ne anlamı vardırki o oyuncağın sizin için zaten o ağlamalardan sonra tamam hadi alalım deseler ıı cık demiycek miydiniz ? işte hayat boyu insan 6 yaşında bi oyuncak için hevesini nasıl kaybettiyse 30 40 50 yaşında da başka bir sebeple başka bir şeye hevesini kaybedebiliyor.
