imkansızdır. Özellikle iş hayatında hadi üstlerinizin saçmalıklarını bir şekilde idare ediyorsunuz da aynı pozisyonda çalıştığınız, yaşça yakın olduğunuz insanlar dangalak çıkınca çok zor.
Siz bizim anamızın evladı değilsiniz, özel hayatımızdaki arkadaşımız değilsiniz. Bazılarınıza sadece iş icabı katlanıyoruz. Aşırı sevimsizsiniz.
En nefret ettiğim bunların içinde, samimiyet adı altında kendince birileriyle “dalga geçip komiklik yaptığını zanneden” tipler. Lan içinizde nasıl bir eziklik duygunuz var da böyle tatmin olmaya çalışıyorsunuz, çocukluğunuzda sizi eldivenle mi sevdiler? Bi siktirin gidin amk.
Bizde var bi tane bundan, bugün bi çocuğa yaptı. Bana yapsın diye dua ediyorum, psikolojisinde kalıcı hasar bırakıcam gibon maymununun.
--spoiler--
mesela eniştem galatasaraylı ama kardeşi beşiktaşlı, en yakın üniversite arkadaşı da fenerbahçeli.
--spoiler--
bu da günümüzde az rastlanan bir durum. benim yaşadığım yerdeki çoğu fenerbahçeli ve beşiktaşlı, kendi takımları lehine yapılan hakem hatalarını gündeme getirmeyip direkt galatasaray' ın kollandığını iddia ediyor.
iki hafta önce iki çocukla masaya oturdum, biri fenerbahçeli, diğeri beşiktaşlı, galatasaray' ın kollandığını iddia ettiklerinde izin isteyip masadan kalktım. çünkü biliyorum ki fenerbahçe ve beşiktaş lehine de hakem hataları oldu. ama bunu kabul eden çıkmıyor genelde.
sadece bir tane arkadaşım var, onunla rahatça futbol sohbeti yapabiliyoruz, zaten fenerbahçeli olup da objektif davranan nadir insanlardan biri son 10 yıldır karşıma çıkan... onun dışındaki fenerli ve beşiktaşlılar kendi takımlarına laf söyletmeyip galatasaray' ı eleştirip duruyor. bu samimiyetsizliği sevmiyorum ve bu tip insanlarla zaman geçirmek istemiyorum.
şayet '' abi sizin maçta rize' nin iki penaltısı verilmedi ama bizim kasımpaşa maçında kazandığımız penaltı da çok komikti '', o zaman bağrıma basarım ama yok işte, adam burunun dikine gidiyor. istemiyorum bu adamı masamda.
dolayısıyla insanı huzursuz eden bir aktivitedir. huzur bulmak için bazı insanlar yokmuş gibi davranacaksın. yoksa sen üzülüyorsun.
geçinin geçinin yaş 30a geldi mi ebenizin amını tersten görürsünüz. dostunuz da olacak düşmanınızda herkesle iyi geçinmek nedir amk? valla bak enerjiniz bi gider kıyıya vurmuş köpekbalığısı gibi gezersiniz ortalıkta.
mesela sırf ciddiyeti sevdiğim ve şamatayı ölçülü yaptığım için kaç kişinin beni dışladığını hatırlamıyorum. kadınlar bile güldürmeyen, yanında eğlenemedikleri adama bakmıyor. ama sırf yalnız kalmamak için sevmediğim tiplerle gergin gergin oturmak ve seks yapmak için şamatanın suyunu çıkarmak istemiyorum, ki istesem de yapamam. ben buyum yani, başkasına hoş görünmek için değişemem, başkasının da bana hoş görünmek için değişmesi gerekmez. herkes yolu farklı adımlarla yürüyor ve adımların atılışı, genişliği farklı olabiliyor. bunu kabul etmek gerekiyor.
herkesle iyi geçinirim ama karakterimden ödün vermeden tabii ki. mesela o onu seviyor, bu bunu seviyor diye hepsine uymaya çalışmam ama anlaşabilirim. anlaşmak güzeldir. hepimiz insanız. mesela eniştem galatasaraylı ama kardeşi beşiktaşlı, en yakın üniversite arkadaşı da fenerbahçeli.
Karakterden ve prensiplerden taviz vermeyi gerektiren saçma sapan bir eylem. Ben sırf sorun çıkmasın diye karaktersiz biriyle iyi anlaşmam arkadaş. Ne mal olduğunu yüzüne söylerim. Sonucunun ne olacağı da umurumda değil. Kötülere tahammül edildikçe daha çok azarlar demiş tolstoy. Çok da doğru söylemiş.
Neredeyse Mümkünatı olmayan hadise. Siz yıpranırsınız. Ya alttan almak zorunda kalırsınız ya alttan. Taviz vere vere bir bakmışsınız siz diye bir şey kalmamış. ihtiyacınız olduğunuzda bu insanlara kesin bir işleri vardır. Bilemiyorum, belki bana öyle denk geldi. Sırtınızı yaslayabileceğiniz tek tük insanınız olsun. Çok insan demek hem zaman, hem iş demektir. Gerek var mı?
Belki kısa süreli olunabilir ama uzun vadede çok zor.
çoğu kişi için yalnızlık korkusunun baskın çıkmasıyla gerçekleştirilen eylem. samimi gelmiyor çoğu kez. sırf yalnız kalmamak için galatasaray' a laf sokup duran adamla oturmam mesela. hatta bu yüzden fanatik fenerli kuzenimle bile yılda bir iki kez görüşüyorum. yapamıyorum, olmuyor.
günümüzde çevre edinmek ve daha fazla güzel kadınla seks yapmak amacı taşıyan sahteliği bol aktivite.
edit: arada içmeye ve kafa dinlemeye bir mekana gidiyorum. şarkıları dinleyip sessizce içiyorum. mekana gelen bir çocuk var. yerinde duramıyor. dans ediyor. hopluyor, zıplıyor, sürekli hareket ediyor. bana bulaşmadığı sürece istediğini yapsın ama karakterlerimiz ters işte... geçen de geldi, ben yine sessizce içiyorum. bu önce yakınıma oturdu, ben de görüş alanıma girdiği için arada baktığını göremiyorum, gitti masaları dolaştı, kızlara asıldı, geldi sigarası bitiyordu uzattı, söndürdüm. sonra birasını uzattı tokuşturduk. baktı benden hayır yok başkasına salça oldu.
ben insanların farklı olmasına saygı duyuyorum ama onlar benim yalnızlığıma saygı duymuyor. herkesle iyi geçinmek gibi bir mecburiyetim de yok. zaten sevmezsem de belli eder hatta söylerim. ne gerek var sevmediğin adamla/ kadınla vakit geçirmeye ? çok saçma ve mantıksız işte...
herkesle iyi geçinmek zorunda değildir insan.. bazıları cidden kötü niyetli.. herkesle iyi geçinmeye çalışmak saçları ağartmaktan başka bişey değil....
nasreddin hoca'nın "sen de haklısın" fıkrası gibi olan bir durum.
Sen de Haklısın
Nasreddin Hoca, kadılık yaparken bir gün bir ahbabı burnundan soluyarak gelmiş. Hasmı için söylemediğini bırakmamış. Sonra:
- Hocam, Allah aşkına söyle, demiş, haklı değil miyim?
Hoca ne yapsın?
- Haklısın, demiş.
Ahbabı sinirleri yatışmış olarak gitmiş. Onun hemen arkasından hasmı gelmiş. Bu defa da o başlamış atıp tutmaya, yok bana şöyle, yok böyle yaptı demeye. O da Hocaya sormuş:
- Haklı değil miyim?
Hoca:
- Vallahi çok haklısın, demiş.
Adam da sakinleşerek gitmiş. Tüm bunlara tanık olan Hocanın karısı bile bu işe şaşırmış kalmış.
- Senin kadılığında bir garip Hoca Efendi. ikisine de sen haklısın dedin. Hiç öyle şey olur mu?
Nasreddin Hoca hanımının yüzüne bakıp:
- Hatun, demiş, sen de haklısın!
çok zordur. kimse kırılmasın, kimse üzülmesin diye uğraşırsın ama olmaz illa bir kırılan, yetemediğin bir nokta olur. kendi adıma zamanında bu konuda çok uğraştım çok çabaladım ama olmadı. siz uğraşmayın diye yazıyorum bunu. insanoğlu bencil abi. yaptığınız fedakarlıklar bir süre sonra onlar için sıradanlaşıyor ve yaptığınız değer görmüyor. üstüne bir de iyi niyetiniz suistimal ediliyor; '' hee o pederiko bir şey demez zaten '' oluyor.
boşverin abi şu dünyada sizden daha değerli bir şey yok. bırakın biraz üzülsünler, kırılsınlar. hiçbirimiz camdan değiliz kimseye bi bok olmaz.
birinin elini tutmak için uzandığınızda mutlaka birinin kuyruğuna basacaksınız bunu unutmayın.
Çok da zor bir şey değildir aslında. Kibirli olup ben bunla konuşmam şunla muhattap olmam havasında olmaktansa belli ölçüde herkesle iyi ve samimi olmak iyidir. hiç beklenmedik zamanlarda beklenmedik kıyaklarla karşılaşırsınız. ha bunu bir alışverişe ve çıkar ilişkisine dönüştürmek ayrı bir olay tabi.
cok imkansiz olmakla birlikte gerekli de degildir.
sen sonucta kenari kosesi olan bir insansin, dogal olarak karsindakinin de koseleri var tabiki. o koseler neden birbirine carpmasin ki?
ha derler ya koseleri torpuleyin diye;
ozdemir asaf bey de cevap verir; yuvarlagin koseleri..
Kimsenin yapamadığıdır. Sen iyilik meleği gibi ol, bi o halkasal tacımsı şey olmasın kafanda, yok abi. Bir yerlerden mutlaka çıkıyor bir hıyar. Sabır diye bir şey de olması cabası.
yavşaklık değildir gerçekten iyi biri olduğunu gösterir. herkes herkesle aynı olacak değil, farklılıklara saygı duyduğun sürece herkesle iyi anlaşmak zor değil.
fazla politiktir. siyah ya da beyazı yoktu o insanın gridir. hiç olmadım öyle biri. gerçi ben biraz abarttım genelde sevilmeyen sevilemeyen oldum ama yine de herkesle iyi olma yavşaklığından iyidir.
karakterli biriyse imkansız olan durum ama yavşak iki yüzlüyse neden olmasın. bizim orda öylelerine "7 renkli" derler uzak durulması gerekir kesinlikle.
düzgün bir insanın doğası olarak yapamayacağı şeydir. eğer herkesle iyi geçiniyorsa ya bir çıkarı vardır ya da kendini çevresi geniş olarak göstermeye çalışıyordur.
