nabza göre şerbet vermesini bilen insandır. ama fazlası yalakalığa girer. her insanın bir sınırı olmalı. değerlerine saygı duymalı. tabi önce değerleri olmalı.
oportünist denilebilir, leninist terminolojide uzlaşmacılık da denilebilir. bunları kabul etmeyince buna düpe düz saf insan denilebilir. ulan bu denilebilir de ne, dilime pelesenk olup gitti denilebilir.
kasılan, ıkınan dolayısıyla sıkılan insandır.
ama bu böyle gitmez, bir gün öbürü hakkında birine bir şey söyler; bu hoşuna gider. birini öbürüne sürekli çekiştirir. sonra ne olur, hayal kahramanımız o gün ölür, süpermen zaten yoktur.
bu türlerden dost olmaz en yakın arkadaşını çok rahatça satabilecek zihniiyete sahip çıkarcı insanlardır güvenilebilinecek
son insanlardır uzak tutmak gerekir hatta toplumdan dışlanmalıdırlar
güleryüzlü de olabilir. ben mesela herkesle iyi geçinmeye çalışırım, ama kimse beni sevmez. sevilmesem de nefret edilmek istemem. nefret edilecek davranışım da olmamıştır.
bu ne lan itirafa döndü burası. açın şu camı mamı.
