Söylemeyi değil, dinlemeyi bilen insandır. iyi anlaşmak suçmuş gibi bir çok iletişim yoksunu insan tarafından hor görülür, art niyetli olduğu düşünülür. Adam öyle pozitif yaklaşımdadır ki eleştirenler de zamanla pes edip kendilerini onun yanında bulurlar.
Bakıyorum da uyumlu, kavgayı sevmeyen insan olmak ya yavsaklık ya da eziklik olarak nitelendirilmis.
Evet bu ezik ve yavsak benim. Kavgayı sevmediğim gibi gergin ortamları da sevmem. Saygı çerçevesinde her meramımı anlatır, karşımda konuşanı da dinlerim.
Bunun yanında insanlarla iyi anlaşabilmenin sırrı çirkEF ve geçimsiz insanlarla mümkün olduğunca az görüşmektir.
çoğu sinsi olarak tanımlamış ama bazı insanlarla kavga etmek, didişmek yerine mesafe koyuyor, duvar örüyor, diyaloğa girmiyor, anlaştığı insanlarla bir şeyler paylaşmayı seçiyor olabilir. bu da gayet sağlıklı bir davranış biçimi.
böyle muallak bir ifadeyle insanların yargılanmasına karşıyım ben. anlaşmak nedir? nereye kadar geçerlidir? sınırları var mıdır? mecbur mudur değil midir? hangi konularda anlaşır? hangi konularda çatışır? davranışlarının altında neler yatar? bilinçaltında neler gizlidir? ortada pek çok bilinmeyen var.
bir insanı tanımak o kadar kolay bir iş değildir. maalesef çok fazla subjektif hareket eden bir toplumuz. hislerimizi kontrol edemiyoruz. bir kaç cümle veya bir kaç davranışla hemen notumuzu verip tavır almaya kalkıyoruz. sonra aynı yöntemle ve bir başka kalıpla birileri de bizim davranışlarımızı yargılamaya başladığı zaman bu kez "mağdur" oluyoruz.
renk vermeyen, karaktersiz, kaypak ibnedir. zengin olur bunlar. çünkü tavır koydukları görülmez pek, nabza göre şekil alırlar. kaptaki su gibi. hiç sevmem.
afedersiniz ama yavşaktır. bunu hakaret amaçlı söylemiyorum. bi insanın teoride herkesle iyi anlaşması imkansızdır. illaki farklı düşündükleri farklı inandıkları yerler vardır ve bu konularda ters düşmeleri gerekir. lakin bir insan sırf başkasıyla iyi anlaşmak için inandığı şeyden, doğru bildiğinden taviz veriyorsa o yavşaktır.
